ผลการค้นหา

ไว้ภูมิ* *ไว้ภูมิ *ไว้ภูมิ*
คำในภาษาไทยที่มักเขียนผิด บทความ หาอะไรก็เจอ!
ค้นเจอ 48 รายการ

 หรือคุณกำลังค้นหา ภูมิ, มัชฌิมภูมิ, ไล่บาลี, ไล่ภูมิ, แล, อวด, จำหุด, ตรีภูมิ,ไตรภูมิ, เอือน, กรรมขัย, กระสา

ภูมิ,ภูมิ,ภูมิ-

หมายถึง[พูม, พูมิ-, พูมมิ-] น. แผ่นดิน, ที่ดิน.
 พจนานุกรมไทย

ไว้ภูมิ

หมายถึงก. ทำท่าเสมือนว่าเป็นผู้มีความรู้สูง.
 พจนานุกรมไทย

ภูมิ

หมายถึง[พูม] น. พื้น, ชั้น, พื้นเพ; ความรู้ เช่น อวดภูมิ อมภูมิ.
 พจนานุกรมไทย

ภูมิ

หมายถึง[พูม] ว. สง่า, โอ่โถง, องอาจ, ผึ่งผาย, เช่น วางภูมิ.
 พจนานุกรมไทย

ไล่ภูมิ

หมายถึงก. ซักถามเพื่อสอบพื้นความรู้.
 พจนานุกรมไทย

อรูปภูมิ

หมายถึง[อะรูบปะพูม] น. อรูปภพ.
 พจนานุกรมไทย

ภูมิอากาศ

หมายถึงน. อากาศประจำถิ่น, ลักษณะอากาศเฉลี่ยของภูมิภาคแห่งใดแห่งหนึ่งในช่วงระยะเวลาหนึ่งซึ่งอาจเป็นเดือน เป็นปีหรือเป็นศตวรรษก็ได้.
 พจนานุกรมไทย

จตุรภูมิ

หมายถึง[-พูม] น. ภูมิ ๔ คือ ๑. กามาวจรภูมิ ภูมิของผู้ท่องเที่ยวในกามภพ ๒. รูปาวจรภูมิ ภูมิของผู้ท่องเที่ยวในรูปภพ ๓. อรูปาวจรภูมิ ภูมิของผู้ท่องเที่ยวในอรูปภพ ๔. โลกุตรภูมิ ภูมิอันพ้นจากโลก.
 พจนานุกรมไทย

เทวโลก

หมายถึงน. ภูมิเป็นที่สถิตของเทวดา.
 พจนานุกรมไทย

ตรีภูมิ,ไตรภูมิ

หมายถึงน. ตรีภพ. (ส. ตฺริภูมิ).
 พจนานุกรมไทย

ชายทะเล

หมายถึง(ภูมิ) น. เขตระหว่างแนวนํ้าทะเลลงตํ่าสุดกับแนวน้ำทะเลขึ้นสูงสุด.
 พจนานุกรมไทย

อบายภูมิ

หมายถึง[อะบายยะพูม] น. ภูมิที่เกิดอันปราศจากความเจริญ มี ๔ คือ นรก เปรตวิสัย อสุรกายภูมิ และกำเนิดดิรัจฉาน. (ป., ส. อปาย).
 พจนานุกรมไทย

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ

ดูหมวดหมู่ทั้งหมด