ผลการค้นหา

คำในภาษาไทยที่มักเขียนผิด บทความ หาอะไรก็เจอ!
ค้นเจอ 25 รายการ

 หรือคุณกำลังค้นหา เป๋, ไป่, ไป๋, ไปย,ไปย-, สิ่งตีพิมพ์, ศักราช, สงฆ์, เมือ,เมื้อ, ยัก, ละเลาะ, ใบปลิว, ประสม

ไปอย่างน้ำขุ่น ๆ

หมายถึง(สำ) ก. พูดแก้ตัวหลบเลี่ยงไปอย่างข้าง ๆ คู ๆ.
 พจนานุกรมไทย

ไป่

หมายถึง(กลอน) ว. ไม่.
 พจนานุกรมไทย

ไป๋

หมายถึงว. ไถลไป, เฉไป, มักใช้เข้าคู่กับคำ เป๋ เป็น ไป๋เป๋ หรือ เป๋ไป๋.
 พจนานุกรมไทย

ไป ๆ มา ๆ

หมายถึงว. ในที่สุด, ผลสุดท้าย, เช่น ไป ๆ มา ๆ ก็ต้องมาขอเงินพ่อใช้.
 พจนานุกรมไทย

ไปยาล

หมายถึงน. เครื่องหมายละคำ รูปดังนี้ ฯ เรียกว่า ไปยาลน้อย สำหรับละคำที่ประกอบคำหน้า เช่น กรุงเทพฯ โปรดเกล้าฯ, รูปดังนี้ ฯลฯ หรือ ฯเปฯ เรียกว่า ไปยาลใหญ่ สำหรับละข้อความข้างท้าย เช่น ในป่ามีช้าง เสือ ลิง ค่าง ฯลฯ อ่านว่า “ละ”, หรือละข้อความในระหว่าง เช่น เพลงสรรเสริญพระบารมีว่า ข้าวรพุทธเจ้า ฯลฯ ดุจถวายชัย ชโย อ่านว่า “ละถึง”, เปยยาล ก็เรียก. (ป. เปยฺยาล).
 พจนานุกรมไทย

ไปรษณียบัตร

หมายถึง[ไปฺรสะนียะบัด, ไปฺรสะนีบัด] น. แผ่นกระดาษที่ใช้ส่งข่าวสารโดยไม่ต้องบรรจุซองซึ่งองค์การที่มีหน้าที่จัดส่งเป็นผู้จัดทำขึ้น. (อ. postal card).
 พจนานุกรมไทย

ไปล่ปลิว

หมายถึงก. ขจรไป เช่น ทรงนํ้ามันกันไรไปล่ปลิว. (อิเหนา), เชิดขึ้นไปคล้ายเส้นขอบนอกชามปากไปล่.
 พจนานุกรมไทย

ไปค้าถ่าน

หมายถึง(ปาก) ก. ตาย.
 พจนานุกรมไทย

ไปย,ไปย-

หมายถึง[-ยะ-] น. เครื่องดื่ม. (ป. เปยฺย).
 พจนานุกรมไทย

ไปรษณีย,ไปรษณีย-,ไปรษณีย์

หมายถึง[ไปฺรสะนียะ-, ไปฺรสะนี] น. วิธีการส่งหนังสือและหีบห่อสิ่งของเป็นต้นโดยมีองค์การที่ตั้งขึ้นเป็นเจ้าหน้าที่รับส่ง. (ส. เปฺรษณีย).
 พจนานุกรมไทย

ไปรษณียวัตถุ

หมายถึง[ไปฺรสะนียะวัดถุ, ไปฺรสะนีวัดถุ] น. (เลิก) พัสดุไปรษณีย์.
 พจนานุกรมไทย

ไปรษณียากร

หมายถึง[ไปฺรสะนียากอน] น. ดวงตราไปรษณียากร, แสตมป์ ก็เรียก; (กฎ) ค่าธรรมเนียมที่ต้องเสียสำหรับส่งไปรษณียภัณฑ์ทางไปรษณีย์.
 พจนานุกรมไทย

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ

ดูหมวดหมู่ทั้งหมด