ค้นเจอ 44 รายการ

 หรือคุณกำลังค้นหา ขัย, วสา, ขี้ครั่ง

ไข

หมายถึงก. กวดสิ่งที่ยังหลวมอยู่ให้แน่นหรือทำสิ่งที่แน่นอยู่ให้หลวม เช่น ไขตะปูควง ไขนอต, หมุน เช่น ไขลาน ไขกระจก; บอก, อธิบาย, ขยาย, เช่น ไขความ ไขข่าว ไขปัญหา.

ไข

หมายถึงน. มันข้น, นํ้ามันที่ได้จากสัตว์ พืช หรือแร่ ที่แข็งตัวในอุณหภูมิปรกติ; น้ำมันที่มีสถานะเป็นของแข็งเนื่องจากอยู่ในอุณหภูมิต่ำ. (อ. wax).

ขัย

หมายถึง[ไข] น. ความสิ้นไป, เขตอายุของคนที่นิยมกันว่าสูงสุด เรียกว่า อายุขัย. (ป. ขย; ส. กฺษย).

ไขมัน

หมายถึงน. สารประกอบอินทรีย์จำพวกหนึ่งมีทั้งในสัตว์และพืช ไม่ละลายน้ำ, ถ้าเป็นของเหลวในอุณหภูมิปรกติเรียก น้ำมัน, ถ้าเป็นของแข็งในอุณหภูมิปรกติเรียก ไข. (อ. fat); (ปาก) เรียกเนื้อเยื่อเกี่ยวพันชนิดหนึ่งในคนและสัตว์บางชนิดซึ่งสะสมสารประกอบอินทรีย์ดังกล่าวไว้มากโดยเฉพาะบริเวณหน้าท้องหรือในผนังหน้าท้อง มีลักษณะนุ่ม ๆ หยุ่น ๆ, มัน ก็ว่า.

วสา

หมายถึงน. มันเหลว; ไข, นํ้ามัน. (ป., ส.).

ขี้ครั่ง

หมายถึงน. สารซึ่งตัวครั่งผลิตออกมาหุ้มลำตัว ประกอบด้วยชันเป็นส่วนใหญ่ ไข และสารสีแดง.

ไขแสง

หมายถึงก. เริ่มส่องแสง เช่น พระอาทิตย์ไขแสง.

ไขดาล

หมายถึงก. ทำให้ลูกดาลที่ลงไว้เปิดออก.

ไขหูไขตา

หมายถึงก. ได้ยินได้เห็นแล้วรู้สึกอายไม่อยากฟังไม่อยากเห็น, ขายหูขายตา ก็ว่า.

ไขน้ำ

หมายถึงก. ปล่อยนํ้าที่ขังอยู่ให้ไหล เช่น ไขนํ้าเข้านา.

วิวรณ์

หมายถึงน. การเปิด, การเผยแผ่, การไขความ. (ป., ส.).

บัวตะกั่ว

หมายถึง(โบ) น. ที่สำหรับไขนํ้าให้ไหลลงมาเป็นฝอย.

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ