ตัวกรองผลการค้นหา
โบราณ,โบราณ-
หมายถึง[โบราน, โบรานนะ-] ว. มีมาแล้วช้านาน, เก่าก่อน, เช่น อักษรโบราณ หนังสือโบราณ, เก่า, เก่าแก่, เช่น แพทย์แผนโบราณ ของโบราณ; (ปาก) ไม่ทันสมัย เช่น คนหัวโบราณ. (ป. โปราณ; ส. เปาราณ).
ร่ายโบราณ
หมายถึงน. ชื่อร่ายชนิดหนึ่ง นิยมใช้ในวรรณคดีโบราณ ไม่นิยมเอกโท ไม่จำกัดวรรคและคำ แต่มักใช้วรรคละ ๕ คำและใช้คำเท่ากันทุกวรรค.
โคลงโบราณ
หมายถึงน. ชื่อโคลงชนิดหนึ่งคล้ายโคลง ๔ มีบังคับสัมผัส แต่ไม่มีบังคับเอกโท เช่น โคลงมหาวิชชุมาลี โคลงมหาสินธุมาลี ซึ่งมีปรากฏอยู่ในตำรากาพย์สารวิลาสินี.
ขอม
หมายถึงน. เขมรโบราณ.
ยาแผนโบราณ
หมายถึง(กฎ) น. ยาที่มุ่งหมายสำหรับใช้ในการประกอบโรคศิลปะแผนโบราณ หรือการบำบัดโรคสัตว์ ซึ่งอยู่ในตำรายาแผนโบราณที่รัฐมนตรีว่าการกระทรวงสาธารณสุขประกาศ หรือยาที่รัฐมนตรีว่าการกระทรวงสาธารณสุขประกาศเป็นยาแผนโบราณ หรือยาที่ได้รับอนุญาตให้ขึ้นทะเบียนตำรับยาเป็นยาแผนโบราณ.
บทสังขยา
หมายถึงน. ชื่อโคลงแบบโบราณ.
ทวาตรึงประดับ
หมายถึงน. ชื่อโคลงโบราณ.
งิ้ว
หมายถึงน. ละครจีนแบบโบราณ.
บาเรียม
หมายถึงน. ปืนใหญ่โบราณชนิดหนึ่ง.
จ่ารง
หมายถึงน. ชื่อปืนโบราณชนิดหนึ่ง.
อีแปะ
หมายถึงน. เงินปลีกโบราณ, กะแปะ ก็เรียก.
ส่าน
หมายถึงน. ผ้าขนสัตว์โบราณ. (เปอร์เซีย).