ผลการค้นหา

เอียง* *เอียง *เอียง*
คำในภาษาไทยที่มักเขียนผิด บทความ หาอะไรก็เจอ!
ค้นเจอ 41 รายการ

 หรือคุณกำลังค้นหา ระเบียง, กระเท่, คระแลง, แถลบ, เงี่ย, เฉวียง, กระเท่เร่, เบญจา, หือ, รัสสระ, เลียง

เอียง

หมายถึงว. อาการของสิ่งที่เอนไปข้างหนึ่ง เช่น คอเอียง, อาการของสิ่งที่เสียระดับ ไม่ว่าจะในแนวนอนหรือแนวยืนก็ตาม เช่น เรือเอียง เรือนเอียง. ก. เปลี่ยนระดับไม่ว่าจะในแนวนอนหรือแนวยืนก็ตาม เช่น เครื่องบินกำลังเอียงปีกเพื่อร่อนลง เขาเอียงคอดู.
 พจนานุกรมไทย

กระเท่เร่

หมายถึงว. เอียงทื่ออยู่, เอียงไปมาก, มักพูดเข้าคู่กับ เอียง เป็น เอียงกระเท่เร่, โดยปริยายหมายความว่า ลำเอียงมาก.
 พจนานุกรมไทย

กระเท่

หมายถึงว. เท่, เอียง.
 พจนานุกรมไทย

คระแลง

หมายถึง[คฺระ-] ก. เอียง, ลอยไป. (แผลงมาจาก แคลง).
 พจนานุกรมไทย

แถลบ

หมายถึง[ถะแหฺลบ] ว. เอียง เช่น นกบินแถลบ, มักใช้ว่า แฉลบ.
 พจนานุกรมไทย

เงี่ย

หมายถึงก. เอียง, ตะแคง, ในคำว่า เงี่ยหู.
 พจนานุกรมไทย

เฉวียง

หมายถึง[ฉะเหฺวียง] น. ซ้าย; เอียง, ตะแคง, ทแยง. (ข. เฉฺวง).
 พจนานุกรมไทย

สายตาเอียง

หมายถึงน. ความบกพร่องของนัยน์ตาที่มองเห็นสิ่งต่าง ๆ ในแนวระดับหรือในแนวดิ่งไม่ได้ชัดสม่ำเสมอกัน ช่วยได้โดยสวมแว่นที่เป็นเลนส์รูปกาบกล้วย.
 พจนานุกรมไทย

โคลง

หมายถึง[โคฺลง] ก. เอียงไปเอียงมาหรือทำให้เอียงไปเอียงมา เช่น เรือโคลง ว่าวโคลง โคลงเรือ โคลงหัว.
 พจนานุกรมไทย

เอนเอียง

หมายถึงว. โน้มเอียง, ไม่เที่ยงตรง, เอียงเอน ก็ว่า.
 พจนานุกรมไทย

เอียงเอน

หมายถึงว. โน้มเอียง, ไม่เที่ยงตรง, เอนเอียง ก็ว่า.
 พจนานุกรมไทย

ไหล่ลู่

หมายถึงน. ไหล่ที่ลาดเอียงลงกว่าปรกติ.
 พจนานุกรมไทย

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ

ดูหมวดหมู่ทั้งหมด