ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา เร่อ, เป๋อเหลอ, เป๋อ, เหงื่อ, เหน่อ, พึ่ง, เพิก, กะเร่อ
เห่อ
หมายถึงก. แสดงอาการตื่นเต้นยินดีมากจนออกนอกหน้า เช่น เห่อรถ เห่อเสื้อผ้าใหม่, ลำพองใจ เช่น เห่อยศ เห่ออำนาจ.
หมายถึงว. เป็นผื่นเป็นเม็ดผุดขึ้นมากเป็นพืดไปตามผิวหนัง เช่น มีผื่นเห่อขึ้นเต็มตัว.
เหิมเห่อ
หมายถึงว. มีใจกำเริบทะเยอทะยาน, เห่อเหิม ก็ว่า.
กระเห่อ
หมายถึงก. เห่อ เช่น คนห่ามกระเห่อทำ อวดรู้. (พระนลคำหลวง อารัมภกถา).
ขี้ใหม่หมาหอม
หมายถึง(ปาก) ก. เห่อของใหม่.
ลมพิษ
หมายถึงน. ผื่นคันเป็นพิษเห่อขึ้นตามผิวหนัง.
เห่อเหิม
หมายถึงว. มีใจกำเริบทะเยอทะยาน, เหิมเห่อ ก็ว่า.
มะพร้าวตื่นดก
หมายถึง(สำ) ก. เห่อหรือตื่นเต้นในสิ่งที่ตนไม่เคยมีไม่เคยได้จนเกินพอดี, มักพูดเข้าคู่กับ ยาจกตื่นมี ว่า มะพร้าวตื่นดก ยาจกตื่นมี.
ปื้น
หมายถึงว. อาการที่ผิวหนังเห่อขึ้นเป็นแผ่นหรือเป็นผื่นเป็นแนวหนา เช่น ลมพิษขึ้นเป็นปื้น, โดยปริยายหมายถึงสิ่งที่คล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น คอเสื้อดำเป็นปื้น. น. ลักษณนามใช้กับเลื่อย เช่น เลื่อยปื้นหนึ่ง เลื่อย ๒ ปื้น.