ผลการค้นหา

ค้นเจอ 32 รายการ

เหลือขอ

หมายถึงว. ดื้อมาก, เอาไว้ไม่อยู่.

พจนานุกรมไทย

เหลือเข็ญ

หมายถึงว. ลำบากที่สุด เช่น ยากจนเหลือเข็ญ.

พจนานุกรมไทย

เหลือใจ

หมายถึงว. สุดกำลัง, มาก, เช่น ลำบากเหลือใจ.

พจนานุกรมไทย

เหลือเฟือ

หมายถึงว. มากเกินต้องการ, มากเกินพอดี.

พจนานุกรมไทย

เหลืออด,เหลืออดเหลือทน

หมายถึงว. สุดที่จะกลั้นได้, สุดที่จะอดทนได้, สุดที่จะระงับอารมณ์ได้.

พจนานุกรมไทย

เหลือก

หมายถึง[เหฺลือก] ก. ทำให้ลูกตาดำอยู่ข้างบน ในคำว่า เหลือกตา. ว. กลอกขึ้น, เบิกกว้าง, (ใช้แก่ตา), ลูกตาดำอยู่ข้างบน ในคำว่า ตาเหลือก.

พจนานุกรมไทย

เหลือกำลัง,เหลือสติกำลัง

หมายถึงว. พ้นความสามารถ เช่น เหลือกำลังลาก, เต็มที เช่น ซนเหลือกำลัง.

พจนานุกรมไทย

เหลือง

หมายถึง[เหฺลือง] ว. สีอย่างสีรงทองหรือขมิ้น.

พจนานุกรมไทย

เหลือบ่ากว่าแรง

หมายถึงว. เกินความสามารถที่จะทำได้, เกินกำลัง.

พจนานุกรมไทย

เหลือมือ

หมายถึงว. มากเกินที่จะทำได้หมด, มากเกินที่จะควบคุมดูแลได้ทั่วถึง.

พจนานุกรมไทย

เหลือหลอ

หมายถึง[-หฺลอ] ว. หลงเหลืออยู่ เช่น รถชนกันอย่างนี้ จะมีอะไรเหลือหลอเล่า, ถ้าใช้ในความปฏิเสธหมายความว่า หมดเกลี้ยง เช่น กินเสียจนไม่มีอะไรเหลือหลอ.

พจนานุกรมไทย

เหลือ

หมายถึง[เหฺลือ] ก. เกิน, เกินต้องการ, มาก, มากเกิน; ยังอยู่, ค้างอยู่, ยังไม่หมด.

พจนานุกรมไทย

คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ