ผลการค้นหา

เหงื่อ* *เหงื่อ *เหงื่อ*
คำในภาษาไทยที่มักเขียนผิด บทความ หาอะไรก็เจอ!
ค้นเจอ 35 รายการ

 หรือคุณกำลังค้นหา เหื่อ, เสทะ,เสโท, อีหลักอีเหลื่อ, ภักขะ, ภักษ,ภักษ-,ภักษ์, ภักษา, ภักษาหาร, เหยื่อ, วิตามิน, หงอด,หงอด ๆ, ฮิปโปโปเตมัส

เหงื่อ

หมายถึง[เหฺงื่อ] น. ของเหลวที่ร่างกายขับออกทางผิวหนัง; หยดนํ้าที่กลั่นตัวจากไอนํ้าจับอยู่ที่ฝาภาชนะซึ่งปิดหรือที่ผิววัสดุซึ่งคลุมอยู่เป็นต้น, (ปาก) เหื่อ.
 พจนานุกรมไทย

เหื่อ

หมายถึง(ปาก) น. เหงื่อ.
 พจนานุกรมไทย

เสทะ,เสโท

หมายถึงน. เหงื่อ, เหงื่อไคล. (ป.; ส. เสฺวท).
 พจนานุกรมไทย

เหงื่อตกกีบ

หมายถึง(สำ) ก. เหนื่อยมาก.
 พจนานุกรมไทย

ไค

หมายถึง(โบ) น. เหงื่อไคล.
 พจนานุกรมไทย

เหงื่อกาฬ

หมายถึงน. เหงื่อของคนใกล้จะตาย; โดยปริยายหมายถึงเหงื่อแตกด้วยความตกใจกลัวเป็นต้น.
 พจนานุกรมไทย

ซก,ซ่ก

หมายถึงก. เปียกชุ่มจนถึงหยด เช่น เหงื่อซก.
 พจนานุกรมไทย

ขี้เกลือ

หมายถึงน. คราบเหงื่อที่แห้งกรังจนขึ้นขาว.
 พจนานุกรมไทย

โซก

หมายถึงก. เปียกมากจนไหลอาบไปทั่ว เช่น เหงื่อโซก.
 พจนานุกรมไทย

ขี้เต่า

หมายถึงน. เมือกเหงื่อไคลที่ติดอยู่ตามรักแร้ มีกลิ่นเหม็น.
 พจนานุกรมไทย

ซิก,ซิก,ซิก ๆ

หมายถึงว. เรียกอาการที่เหงื่อไหลซึมออกมาตามตัวว่า เหงื่อไหลซิก; เรียกอาการที่ร้องไห้ค่อย ๆ ว่า ร้องไห้ซิก ๆ, กระซิก ๆ ก็ว่า.
 พจนานุกรมไทย

เปียก

หมายถึงก. มีนํ้าชุ่มปนผสมอยู่หรือติดอยู่ เช่น เปียกเหงื่อ เปียกฝน เปียกน้ำ. ว. ที่ชุ่มน้ำ เช่น ผมเปียก ผ้าเปียก เหงื่อเปียก, อ่อนเกือบเละอย่างข้าวเปียก.
 พจนานุกรมไทย

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ

ดูหมวดหมู่ทั้งหมด