ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา เชียด, เทียด, กระเหนียด, ซอน, หุ้ยหุย, เวียด, เศียร, สุติ, เสียม, พยัญชนะ, เกรียว
เสียด
หมายถึงก. เบียดกัน เช่น เจดีย์ระดะแซง เสียดยอด. (นิ. นรินทร์); เสียบ, แทรก, แซง, เช่น สูงเสียดฟ้า; อาการที่รู้สึกอึดอัดหรือแทงยอกในท้องหรืออกเนื่องจากมีลมอยู่ ในคำว่า เสียดท้อง เสียดอก.
กระเหนียด
หมายถึง[-เหฺนียด] ก. เสียด.
ซอน
หมายถึงก. ชอนไป, เสียด, ซุก.
เสียดแทรก
หมายถึงก. เบียดเข้าไปในระหว่างกลุ่มคนหรือของจำนวนมากที่อยู่ชิด ๆ กัน.
เสียดแทง
หมายถึงว. อาการที่กล่าวให้เจ็บใจด้วยความริษยาเป็นต้น เช่น วาจาเสียดแทงย่อมทำลายมิตร.
สูงเสียดฟ้า
หมายถึง(สำ) ว. สูงมากจนเสมือนว่าจดฟ้า.
รุชา
หมายถึงน. ความไม่สบาย, ความเสียดแทง; โรค. (ป., ส.).
วิศัลย์
หมายถึงว. ปราศจากความเสียดแทง, ไม่ทุกข์ร้อน. (ส.; ป. วิสลฺล).
แน่นหน้าอก
หมายถึงว. มีอาการจุกเสียดบริเวณทรวงอกทำให้หายใจไม่สะดวก.
ร้าวรานใจ
หมายถึงก. ทำให้เจ็บช้ำน้ำใจ เช่น ถ้อยคำเสียดแทงทำให้ผู้ฟังร้าวรานใจ.
จี๊ด
หมายถึงว. จัด, ยิ่ง, (ใช้แก่รสเปรี้ยวหรืออาการปวดอย่างเสียดแทงคล้ายมีอะไรมาจี้อยู่).
สันดาน
หมายถึงน. ชื่อโรคลมอย่างหนึ่งมีอาการให้จุกเสียดเรื้อรังอยู่เสมอ เรียกว่า ลมสันดาน.