ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา กระเหนียด, เสนีย์,เสนียะ, เพนียด, เสียด, กระเลียด, เชียด, เดียด, เทียด
เสนียด
หมายถึง[สะเหฺนียด] น. ชื่อไม้พุ่มชนิด Justicia adhatoda L. ในวงศ์ Acanthaceae ใบยาวรีออกตรงข้ามกัน ดอกสีขาวออกเป็นช่อตามยอด มีกาบหุ้ม ใบใช้ทำยาได้, กระเหนียด ก็เรียก.
หมายถึง[สะเหฺนียด] น. เรียกหวีที่มีซี่ละเอียดทั้ง ๒ ข้างว่า หวีเสนียด. (ข. สฺนิต).
หมายถึง[สะเหฺนียด] ว. จัญไร, อัปมงคล, เช่น อย่าทำตัวเป็นเสนียดแผ่นดิน.
กระเหนียด
หมายถึง[-เหฺนียด] ดู เสนียด ๑.
ต้องธรณีสาร
หมายถึงก. เป็นเสนียดจัญไร.
จัญไร
หมายถึงว. เลวทราม, เป็นเสนียด, ไม่เป็นมงคล, จังไร ก็ว่า.
ศานติก,ศานติก-
หมายถึง[สานติกะ-] ว. ที่กำจัดเสนียดจัญไร. (ส.).
ศานติโหม
หมายถึงน. การบูชาไฟเพื่อกำจัดเสนียดจัญไร. (ส.).
กลบบัตรสุมเพลิง
หมายถึงน. ชื่อพิธีพราหมณ์อย่างหนึ่ง ทำแก้เสนียด.
จังไร
หมายถึงว. เลวทราม, เป็นเสนียด, ไม่เป็นมงคล, จัญไร ก็ว่า. (ข. จงฺไร).
กาลี
หมายถึงว. ชั่วร้าย, เสนียดจัญไร. (ส. กลิ).
หนักแผ่นดิน
หมายถึง(สำ) ว. ไม่รู้คุณของแผ่นดินที่อาศัย, ทรยศต่อบ้านเมืองของตน, เสนียดสังคม.