ผลการค้นหา

เรียว* *เรียว *เรียว*
คำในภาษาไทยที่มักเขียนผิด บทความ หาอะไรก็เจอ!
ค้นเจอ 141 รายการ

 หรือคุณกำลังค้นหา เพรียว, เขียว, เครียว, เคียว, เลียว, เทียว, เปรียว, เจียว, เชียว, รี

เรียว

หมายถึงน. สิ่งที่มีลักษณะโคนโตปลายเล็ก เช่น เรียวหวาย เรียวไม้, เรียกไม้ปลายเรียวเล็กสำหรับตีเด็กว่า ไม้เรียว. ว. เล็กลงไปตามลำดับอย่างลำไม้ไผ่ เช่น นิ้วเรียว ขาเรียว; โดยปริยายหมายถึงเสื่อมลงตามลำดับ เช่น ศาสนาเรียว.
 พจนานุกรมไทย

รี

หมายถึงว. เรียว, ถ้ากลมเรียวอย่างรูปไข่ เรียกว่า กลมรี, ถ้ายาวเรียวและมีหัวท้ายอย่างเมล็ดข้าวสาร เรียกว่า ยาวรี, ไม่กลม เช่น วงรี, ยาว เช่น หันรีหันขวาง หอรีหอขวาง.
 พจนานุกรมไทย

เลียว

หมายถึงน. ไม้ที่ขึงใบเรือทั้งล่างและบน เรียกว่า เลียวล่าง เลียวบน, สายเชือกที่ผูกปลายเลียวสำหรับรั้งใบเรือให้กินลม เรียกว่า สายเลียว, เขียนว่า เรียว ก็มี.
 พจนานุกรมไทย

เพรียว

หมายถึง[เพฺรียว] ว. เปรียว, ฉลวย, เรียว, เช่น รูปร่างเพรียว เรือเพรียว.
 พจนานุกรมไทย

เรียว

หมายถึงน. สายสำหรับรั้งใบเรือ, เขียนว่า เลียว ก็มี. (จ. เลี่ยว = ผูก, มัด, พัน, วนเวียนคดเคี้ยว).
 พจนานุกรมไทย

เรียวไผ่

หมายถึงน. แขนงไม้ไผ่ที่แตกออกจากบริเวณโคนไผ่บางชนิด เช่น ไผ่สีสุก ไผ่ลำมะลอก.
 พจนานุกรมไทย

ชะลูด

หมายถึงว. เรียวยาวสูงขึ้นไป.
 พจนานุกรมไทย

ตาปลาดุก

หมายถึงน. ตาที่มีลักษณะเล็กเรียว.
 พจนานุกรมไทย

ยาวรี

หมายถึงว. กลมยาวเรียวและมีหัวท้ายเหมือนเมล็ดข้าวสาร, ยาวเรียวไปอย่างใบข้าว คือ โคนโตปลายเรียวเล็ก.
 พจนานุกรมไทย

ซุย

หมายถึงน. มีดชนิดหนึ่ง รูปเรียวแหลม.
 พจนานุกรมไทย

ตาหยี

หมายถึงน. ตาหรี่, ตาที่แคบเรียวเล็ก.
 พจนานุกรมไทย

เพรียวลม

หมายถึงว. มีรูปร่างสูงโปร่ง สะโอดสะอง; มีรูปร่างเรียวบาง เคลื่อนไหวได้ว่องไว.
 พจนานุกรมไทย

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ

ดูหมวดหมู่ทั้งหมด