ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา ท่อน, เจ่ง,เจ่ง,เจ้ง, เซ็ง, ตาเต็ง, เต็ง, ส่อง, พะ, เพ่ง, เพ็จ, เพิง, เร็ง
เพ็ง
หมายถึงว. เต็ม เช่น วันเพ็ง. (เลือนมาจาก เพ็ญ).
ย่าน
หมายถึงน. แถว, ถิ่น, เช่น เขาเป็นคนย่านนี้, บริเวณ เช่น ย่านบางลำพู ย่านสำเพ็ง, ระยะทางตามกว้างหรือยาวจากตำบลหนึ่งไปยังอีกตำบลหนึ่ง; ของที่ตรงและยาว.
แพว
หมายถึงน. (๑) ชื่อไม้พุ่มขนาดเล็กชนิด Polygonum odoratum Lour. ในวงศ์ Polygonaceae ต้นและใบมีกลิ่นหอม ใบอ่อนและกิ่งกินได้ ใช้ทำยาได้ เรียกว่า ผักแพว, เรียกเพี้ยนเป็น พักแพว พัดแพว หรือ เพ็งแพว ก็มี, พายัพเรียก ผักไผ่. (๒) ดู หญ้างวงช้าง.