ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา เหย, บัน, เบส, แบ้, ย่อม, ระรวย, ค้อย, จระเข้, สนิกะ
เบ้
หมายถึงว. บิด, ไม่ตรง, เช่น ทำปากเบ้; ทำหน้าแสดงอาการผิดหวัง ไม่เห็นด้วย ไม่พอใจ หรือเจ็บปวด เป็นต้น.
เบี้ยว ๆ บูด ๆ
หมายถึงว. บิด ๆ เบ้ ๆ.
เหย
หมายถึง[เหฺย] ว. เบ้ (ใช้แก่หน้า).
หน้าเบ้
หมายถึงน. หน้าที่แสดงอาการผิดหวัง ไม่เห็นด้วย ไม่พอใจ หรือ เจ็บปวดเป็นต้น.
เหยเก
หมายถึงว. เบ้เบี้ยวไป (ใช้แก่หน้า).
ยิ้มเหย
หมายถึง[-เหฺย] ก. ยิ้มหน้าเบ้, ฝืนยิ้ม.
เบี้ยว
หมายถึงว. มีรูปบิดเบ้ไปจากเดิมซึ่งมักจะมีลักษณะค่อนข้างกลม เช่น หัวเบี้ยว ปากเบี้ยว.