ตัวกรองผลการค้นหา
เทพย,เทพย-
หมายถึง[เทบพะยะ-] (โบ) น. เทวดา.
เท
หมายถึงก. ตะแคงหรือเอียงภาชนะเพื่อให้สิ่งที่อยู่ในนั้นไหลลงไปหรือออกไป เช่น เทนํ้า เทขยะ, โดยปริยายหมายถึงกิริยาอาการคล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น ฝนตกลงมามาก ๆ อย่างเทนํ้า ก็เรียกว่า ฝนเทลงมา, อาการที่คนจำนวนมาก ๆ เคลื่อนไปรวมกันตามแนวเท. ว. เอียงหรือตะแคงไปข้างหนึ่ง เช่น เรือเท พื้นเท. น. ชื่อมาตราตวงเหล้า ๑ เท เท่ากับ ๒๐ ทะนาน.
พะยอม เป็นคำที่ถูกต้อง ✅
พยอม เป็นคำที่เขียนผิด ❌
พยชะ
หมายถึง[พะยดชะ] ก. ขับ, ขี่; พัด. (ส. วฺยช).
เทว,เทว-
หมายถึง[เทวะ-] (แบบ) น. เทวดา, มักใช้ประกอบหน้าศัพท์อื่น. (ป., ส.).
หมายถึง[ทะเว-] (แบบ) ว. สอง, มักใช้ประกอบหน้าศัพท์อื่น. (ป. เทฺว).
เทิด เป็นคำที่ถูกต้อง ✅
เทอด เป็นคำที่เขียนผิด ❌
เทพ,เทพ,เทพ-
หมายถึง[เทบ, เทบพะ-] น. เทวดา. (ป., ส. เทว).
ชง
หมายถึงก. เทนํ้าร้อนลงบนใบชาหรือยาเป็นต้นเพื่อให้รสออก.
ถอก
หมายถึง(ถิ่น) ก. เทออก.
ถั่ง
หมายถึงก. ไหลอย่างเท, ไป, ถึง.
สันเทหะ
หมายถึงน. สนเท่ห์. (ป., ส.).