ผลการค้นหา

เต่า* *เต่า *เต่า*
คำในภาษาไทยที่มักเขียนผิด บทความ หาอะไรก็เจอ!
ค้นเจอ 45 รายการ

 หรือคุณกำลังค้นหา เต้า, เด่า,เด่า ๆ, เต๋า, ถั่วลันเตา, กัศยป, อัณฑชะ, กระดอง, คลาน, เลื้อยคลาน

เต่า

หมายถึงน. แผ่นผ้าสำหรับคาดหน้าอกเด็กเล็ก ๆ, เอี๊ยม ก็ว่า.
 พจนานุกรมไทย

เต่า

หมายถึงน. ชื่อดาวกลุ่มหนึ่ง.
 พจนานุกรมไทย

เต่า

หมายถึงน. ชื่อสัตว์เลื้อยคลานในอันดับ Chelonia ตัวมีกระดองหุ้ม มีหลายชนิดและหลายวงศ์ ที่อยู่บนบก เช่น เต่าแขนง ที่อยู่ในนํ้าจืด เช่น เต่านา ที่อยู่ในทะเล เช่น เต่ากระ บางชนิดกระดองอ่อน เช่น ตะพาบ. ว. โดยปริยายหมายความว่า โง่ หรือ เชื่องช้า.
 พจนานุกรมไทย

เต่า

หมายถึงน. คำกำกับชื่อปีในวิธีนับศักราชของไทยเหนือ ตรงกับเลข ๙, เขียนเป็น เต้า ก็มี.
 พจนานุกรมไทย

กัศยป

หมายถึง[กัดสะหฺยบ] (แบบ) น. เต่า. (ส.).
 พจนานุกรมไทย

เต้า

หมายถึงน. คำกำกับชื่อปีในวิธีนับศักราชของไทยเหนือ ตรงกับเลข ๙, เขียนเป็น เต่า ก็มี.
 พจนานุกรมไทย

เนื้อเต่ายำเต่า

หมายถึง(สำ) ก. นำเอาทรัพย์สินส่วนที่เป็นกำไรหรือดอกเบี้ยกลับไปลงทุนต่อไปอีกโดยไม่ต้องใช้ทุนเดิม.
 พจนานุกรมไทย

เลื้อยคลาน

หมายถึงน. สัตว์เลือดเย็นจำพวกที่ผิวหนังมีเกล็ดปกคลุม หายใจด้วยปอดอย่างจิ้งจก จิ้งเหลน จระเข้ เต่า งู ส่วนมากวางไข่ หลายชนิดออกลูกเป็นตัว ลูกอ่อนมีลักษณะอย่างพ่อแม่ เรียกว่า สัตว์เลื้อยคลาน, เดิมเรียกว่า สัตว์เสือกคลาน.
 พจนานุกรมไทย

จริว

หมายถึง[จะ-] น. เต่า; ตะพาบนํ้า; เช่น จริวจราวจรัลชลจรมกรกรรกฏกูรม์ (สมุทรโฆษ); กริว หรือ ตริว ก็ว่า.
 พจนานุกรมไทย

จิตรจุล

หมายถึง[จิดตฺระ-] (ราชา) น. เต่า. (ชื่อเต่าในภูริทัตชาดกว่า จิตฺตจูฬ).
 พจนานุกรมไทย

อัณฑชะ

หมายถึงน. “เกิดแต่ไข่” หมายถึง สัตว์ที่เกิดจากไข่ เช่น ไก่ นก เต่า. (ป., ส.).
 พจนานุกรมไทย

กระดอง

หมายถึงน. ส่วนแข็งที่หุ้มตัวสัตว์บางชนิดเช่น เต่า ปู หรือแมงดาทะเล. (ทางเหนือว่า ออง).
 พจนานุกรมไทย

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ

ดูหมวดหมู่ทั้งหมด