ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา ลง, ที, เฆี่ยน, ฆ
เฆี่ยนตี เป็นคำที่ถูกต้อง ✅
เคี่ยนตี เป็นคำที่เขียนผิด ❌
เฆี่ยน
หมายถึงก. ตีด้วยหวายหรือไม้เรียวเป็นต้นเป็นการลงโทษ; (ปาก) เร่งความเร็ว เช่น เฆี่ยนมาด้วยความเร็ว ๑๘๐ กิโลเมตรต่อชั่วโมง, เอาชนะคู่แข่งขันอย่างขาดลอย เช่น เฆี่ยนฝ่ายตรงข้าม ๓ เกมรวด.
เฆี่ยน เป็นคำที่ถูกต้อง ✅
เคี่ยน เป็นคำที่เขียนผิด ❌
เบาไม้
หมายถึงว. ว่านอนสอนง่าย ไม่ค่อยถูกเฆี่ยนถูกตีนัก (ใช้แก่เด็ก).
ตี
หมายถึงก. เอามือหรือไม้เป็นต้นฟาดหรือเข่นลงไป เช่น ตีเด็ก ตีดาบ, ตบเบา ๆ เช่น นอนตีพุง; บุให้เข้ารูป เช่น ตีขัน ตีบาตร; แผ่ให้แบน เช่น ตีทอง; ทำให้เกิดเสียง เช่น ตีระฆัง; กด, ประทับ, เช่น ตีพิมพ์ ตีตรา; ทำให้เข้ากัน เช่น ตีเกลียวเชือก ตีไข่; กำหนด เช่น ตีราคา; ทิ้งให้เห็น เช่น ตีไพ่; ชักว่าวให้ไปในทิศทางที่ตนต้องการ เช่น ตีว่าวไปทางซ้าย ตีว่าวหนี ตีว่าวแยกกัน. น. วิธีนับเวลาตามประเพณีในเวลากลางคืน หลังเที่ยงคืน ตั้งแต่ ๑ นาฬิกา ถึง ๖ นาฬิกา เรียกว่า ตี ๑ ถึง ตี ๖, แต่ตี ๖ นิยมเรียกว่า ยํ่ารุ่ง.
ตีป่า
หมายถึงก. ตีดะ, ตีไม่เลือก.
ตีกลับ
หมายถึงก. ย้อนกลับคืนผู้ส่ง (ใช้แก่หนังสือหรือจดหมาย) เช่น หนังสือถูกตีกลับ จดหมายถูกตีกลับเพราะหาผู้รับไม่ได้.
ตีท้ายน้ำ
หมายถึง(สำ) ก. เข้าทำในตอนหลังหรือในระยะหลัง.
ตีข่าว
หมายถึง(ปาก) ก. ตีพิมพ์ข่าว (ใช้แก่หนังสือพิมพ์) เช่น หนังสือพิมพ์นิยมตีข่าวที่อยู่ในความสนใจของประชาชน.
ลมตีขึ้น
หมายถึงก. อาการที่ลมในท้องตีขึ้นมา.
โบย
หมายถึงก. เฆี่ยนด้วยหวายเป็นต้นเป็นการลงโทษ.
ตีรวน
หมายถึงก. แสดงกิริยาหรือวาจาชวนวิวาท, รวน ก็ว่า.