ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา เสี่ยว, ภฤษฏ์, เคี่ยว, เที่ยว, เยี่ยว, เรี่ยว, ขอ, ขา, เคียม, เคี่ยม, เซี่ยว
เคี่ยวเข็ญ
หมายถึงก. บีบบังคับ, บีบคั้นให้ได้รับความลำบาก เช่น เคี่ยวเข็ญเย็นค่ำกรำไป ตามวิสัยเชิงเช่นผู้เป็นนาย. (พระราชนิพนธ์ ร. ๖); บังคับให้ทำงานให้มากขึ้น เช่น เคี่ยวเข็ญให้ขยันหมั่นเพียรในการเล่าเรียน.
เคี่ยว
หมายถึงก. ต้มให้เดือดนาน ๆ เพื่อให้งวด ข้น หรือเปื่อยเป็นต้น, โดยปริยายหมายความว่า รํ่าไป, ไม่หยุดหย่อน, เช่น อันซึ่งพระรามฤทธิรงค์ มาเคี่ยวฆ่าวงศ์ยักษี. (รามเกียรติ์ ร. ๑).
เคี่ยวขัน
หมายถึงก. พยายามต่อสู้หรือแข่งขันด้วยความลำบาก.
เคี่ยวขับ
หมายถึงก. เร่งรัด, พยายามให้ถึงที่สุด.