ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา บริภัณฑ์, เครื่อง, ขว้าว, เครื่องร่อน
เครื่องเรือน
หมายถึงน. เครื่องปรุงเรือนหรือเครื่องไม้ที่จะคุมกันเข้าเป็นเรือน เช่น ขื่อ เสา; เครื่องตกแต่งภายในเรือน เช่น ตู้ โต๊ะ เก้าอี้.
บริภัณฑ์
หมายถึง[บอริพัน] น. ของใช้, เครื่องใช้, เครื่องเรือน. (ป. ปริภณฺฑ).
เครื่อง
หมายถึง[เคฺรื่อง] น. สิ่ง, สิ่งของ, สิ่งสำหรับประกอบกันหรือเป็นพวกเดียวกัน เช่น เครื่องนอน เครื่องปูลาดอาสนะ, สิ่งของสำหรับใช้การต่าง ๆ เช่น เครื่องรถ เครื่องเรือน เครื่องไฟฟ้า, ของที่เข้าสำรับกับสิ่งใดสิ่งหนึ่ง เช่น เครื่องแป้ง หมายถึงของที่เข้าสำรับกับแป้งเครื่องสำอาง, ของใช้ของกินสำหรับเจ้านาย เช่น เครื่องทรง เครื่องเสวย.
ขว้าว
หมายถึง[ขฺว้าว] น. ชื่อไม้ต้นชนิด Haldina cordifolia (Roxb.) Ridsdale ในวงศ์ Rubiaceae ขึ้นในป่าเบญจพรรณทั่วไป ลำต้นสูงใหญ่ ใบมนรูปหัวใจ ปลายแหลม ดอกสีเหลือง คล้ายดอกกระทุ่ม แต่เล็กกว่า เนื้อไม้สีเหลือง ละเอียด ใช้ทำฝาบ้าน เครื่องเรือน เครื่องกลึง และเครื่องแกะสลัก, กว้าว ขวาว หรือ คว่าว ก็เรียก.
ขื่อขวาง,ขื่อคัด
หมายถึงน. ขื่อที่ ๒ อยู่ใต้ขื่อเดิม อยู่ในพวกเครื่องเรือน.
ตง
หมายถึงน. ไม้เครื่องเรือนที่วางบนรอดหรือคานสำหรับรองพื้นกระดานหรือฟาก.
เชิงชาย
หมายถึงน. ไม้เครื่องเรือนรูปแบน สำหรับรับชายคาเรือนที่ไม่มีกลอน, ถ้าเรือนมีกลอน เรียกว่า เชิงกลอน.
โอ๊ก
หมายถึงน. ชื่อไม้ต้นหลายชนิดในสกุล Quercus วงศ์ Fagaceae เนื้อไม้ใช้ทำเครื่องเรือน. (อ. oak).
ไม้ดำ
หมายถึงน. ชื่อไม้ต้นชนิด Diospyros brandisiana Kurz ในวงศ์ Ebenaceae เนื้อไม้แข็ง สีดำ ใช้ทำเครื่องเรือน.
ตะค้าทอง
หมายถึงน. ชื่อหวายชนิด Calamus caesius Blume ในวงศ์ Palmae ผิวเป็นมัน ใช้จักสานทำภาชนะและเครื่องเรือนชั้นดี.
ประดู่ลาย
หมายถึงน. ชื่อไม้ต้นชนิด Dalbergia errans Craib ในวงศ์ Leguminosae ดอกสีม่วงอ่อน เนื้อไม้ใช้ทำเครื่องเรือน.
พะยูง
หมายถึงน. ชื่อไม้ต้นชนิด Dalbergia cochinchinensis Pierre ex Laness. ในวงศ์ Leguminosae เนื้อไม้สีแดงคลํ้า ใช้ทำเครื่องเรือน.