ตัวกรองผลการค้นหา
เครื่องดนตรี
หมายถึงน. เครื่องบรรเลงซึ่งมีเสียงดัง ทำให้รู้สึกเพลิดเพลิน หรือเกิดอารมณ์รัก โศก และรื่นเริงได้ตามทำนองเพลง.
ร้องส่ง
หมายถึงก. ร้องเพลงให้เครื่องดนตรีรับ.
ขึ้นสาย
หมายถึงก. เทียบเสียงเครื่องดนตรีที่มีสาย.
อิเล็กโทน
หมายถึงน. เครื่องดนตรีไฟฟ้าชนิดหนึ่ง สามารถทำเสียงเครื่องดนตรีหลายชนิดได้ในเวลาเดียวกัน. (อ. electone).
แพน
หมายถึงน. เครื่องดนตรีชนิดหนึ่งของท้องถิ่น ใช้เป่า.
ขึ้นเสียง
หมายถึงก. ออกเสียงดังด้วยความโกรธ; เทียบเสียงเครื่องดนตรี.
สุษิระ
หมายถึงน. เครื่องดนตรีที่ใช้เป่า มีขลุ่ย ปี่ เป็นต้น. (ส.).
เครื่องสาย
หมายถึงน. เครื่องดนตรีชนิดที่มีสาย เช่น จะเข้ ซอ พิณ ไวโอลิน.
อังกะลุง
หมายถึงน. ชื่อเครื่องดนตรีอย่างหนึ่งของชวา ใช้เขย่าให้เกิดเสียง.
แตร
หมายถึง[แตฺร] น. เครื่องดนตรีในจำพวกเครื่องเป่า ทำด้วยโลหะ มีปากบาน.
พรมนิ้ว
หมายถึงก. ประนิ้วรัวที่เครื่องดนตรีบางชนิด มีซอและขลุ่ยเป็นต้น.
แตรฝรั่ง
หมายถึงน. แตรที่มีปลายบานอย่างดอกลำโพง เป็นเครื่องดนตรีที่ดัดแปลงมาจากของฝรั่ง, แตรลำโพง ก็เรียก.