ผลการค้นหา

อึง* *อึง *อึง*
คำในภาษาไทยที่มักเขียนผิด บทความ หาอะไรก็เจอ!
ค้นเจอ 16 รายการ

 หรือคุณกำลังค้นหา ถึง, เอิก, แจจน,แจจัน, กระอึก, ที่ดิน, เศษสิบ, สำนึง, สำเร็จ, รังสีเอกซ์, ลุ

อึง

หมายถึงก. ดัง, เอ็ด, อึกทึก, แพร่งพราย.
 พจนานุกรมไทย

แจจน,แจจัน

หมายถึงว. เบียดเสียดกัน, ยัดเยียดกัน, แน่นกัน, อัดแอ, มากนัก; อึกทึก, อึง.
 พจนานุกรมไทย

ประอึง

หมายถึง(กลอน) ก. อึง, ดัง, เอ็ด, อึกทึก. (บุณโณวาท).
 พจนานุกรมไทย

เอิก

หมายถึงว. อึง, อื้อฉาว.
 พจนานุกรมไทย

กระอึก

หมายถึง(กลอน) ก. อึกทึก, อึง, เช่น ตระคอกคึกกระอึกอึง. (กลบท ๒; ม. คำหลวง จุลพน).
 พจนานุกรมไทย

กระฉ่อน

หมายถึงว. อื้อฉาว, แพร่สนั่นไป, อึงไปทั่ว.
 พจนานุกรมไทย

โจษจน,โจษแจ

หมายถึง(กลอน) ก. พูดอึง, เล่าลือกันอื้ออึง.
 พจนานุกรมไทย

จันโจษ

หมายถึงก. โจษจัน, พูดอึง, พูดกันเซ็งแซ่, เล่าลือกันอื้ออึง, ในบทกลอนใช้ว่า จรรโจษ ก็มี.
 พจนานุกรมไทย

กราบ

หมายถึง[กฺราบ] (โบ) ก. นอน เช่น เถ้าก็กราบกรนอึงอยู่นั้น. (ม. คำหลวง กุมาร).
 พจนานุกรมไทย

กระเอิก

หมายถึง(กลอน) ว. เอิกเกริก เช่น พลเกรอกกระเออกอึง. (สรรพสิทธิ์).
 พจนานุกรมไทย

โจษจัน

หมายถึง[โจดจัน] ก. พูดอึง, พูดกันเซ็งแซ่, เล่าลือกันอื้ออึง, จรรโจษ หรือ จันโจษ ก็ใช้.
 พจนานุกรมไทย

โจษ

หมายถึง[โจด] ก. พูดอึง, พูดกันเซ็งแซ่, เล่าลือกันอื้ออึง, จรรโจษ หรือ จันโจษ ก็ใช้.
 พจนานุกรมไทย

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ

ดูหมวดหมู่ทั้งหมด