ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา อุย,อุย,อุ่ย, อูย, พิราลัย, ชำงาย, อา, ทายาทโดยธรรม, เหนียม, อางขนาง, เก้อ
อาย
หมายถึงก. รู้สึกกระดาก, รู้สึกขายหน้า.
หมายถึงน. กลิ่น, มักใช้เข้าคู่กับคำ กลิ่น เป็น กลิ่นอาย.
กลิ่นอาย
หมายถึงน. กลิ่น. (เป็นคำที่มีความหมายซํ้า อาย ก็ว่า กลิ่น).
กลิ่นอาย เป็นคำที่ถูกต้อง ✅
กลิ่นไอ เป็นคำที่เขียนผิด ❌
สู
หมายถึง(วรรณ) ว. อาย เช่น มาเดียวเปลี่ยวอกอ้า อายสู. (ตะเลงพ่าย).
ขวย
หมายถึงก. กระดาก, อาย, เช่น แก้ขวย ขวยใจ.
เหนียม
หมายถึง[เหฺนียม] ก. อาย, กระดาก.
อางขนาง
หมายถึง[-ขะหฺนาง] ก. อาย, ขวยเขิน. (ข.).
เก้อ
หมายถึงว. แสดงสีหน้าเจื่อนเพราะรู้สึกผิดคาดหรือทำอะไรผิดพลาดไป เช่น ทำหน้าเก้อ, รู้สึกผิดคาดผิดหวัง เช่น ไปเก้อ คอยเก้อ, ผิดแผกไปจากผู้อื่นเขาหรือแต่งตัวรอจะไปงานแล้วไม่ได้ไป เช่น แต่งตัวเก้อ; กระดาก, อาย, เช่น ทำแก้เก้อ; ขัดเขินหรือค้างอยู่เพราะไม่เข้ากัน ไม่รับกัน เช่น รำเก้อ เรือนหลังนี้ทำไม่ได้ส่วนดูเก้อ ข้อความที่เขียนไว้เก้อไม่รับกัน.
แกล้ง
หมายถึง[แกฺล้ง] ก. ทำให้เดือดร้อนรำคาญ เช่น เขาแกล้งฉัน, แสร้ง เช่น เขาแกล้งทำเป็นปวดฟัน, จงใจทำ พูด หรือแสดงอาการอย่างใดอย่างหนึ่งเพื่อให้เขาเสียหาย อาย เดือดร้อน ขัดข้อง เข้าใจผิด เป็นต้น เช่น ข้าพเจ้าไม่ได้ทำผิดเลยแต่เขาแกล้งใส่ร้าย; (โบ) ตั้งใจ, จงใจ, เช่น แกล้งประกาศแก่สงฆ์. (ม. คำหลวง วนปเวสน์).
ขนาง
หมายถึง[ขะหฺนาง] ก. กระดาก, อาย.
ขวยเขิน
หมายถึงก. กระดากอาย, สะเทิ้นอาย.