ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา อบาย,อบาย-, อัพภาส, อัธยาย, อัพภาน, ลับกาย,ลับตัว, จับตาย, อับปาง, แยบ, แยบยล
อับอาย
หมายถึงว. อายไม่กล้าสู้หน้า, ขายหน้า.
ขายหน้า,ขายหน้าขายตา
หมายถึงก. อับอาย.
ฉีกหน้า
หมายถึงก. ทำให้ได้รับความอับอาย.
อดสู
หมายถึงก. ละอายใจ, อับอายมาก
รักษาหน้า
หมายถึงก. ระวังไม่ยอมให้ต้องอับอายขายหน้า.
ขายหน้าวันละห้าเบี้ย
หมายถึง(สำ) ก. ทำให้ต้องอับอายขายหน้าอยู่ทุกวัน.
บัดสี
หมายถึง[-ถะเหฺลิง] ว. น่าอับอายขายหน้า เป็นที่น่ารังเกียจ.
บัดสีบัดเถลิง
แทรกแผ่นดิน
หมายถึง(สำ) ก. หลีกหนีไปให้พ้น ไม่อยากให้ใครพบหน้าเพราะอับอาย.
ว่าไม่ไว้หน้า
หมายถึงก. ดุด่าว่ากล่าวผู้ใดผู้หนึ่งต่อหน้าให้ได้รับความอับอายโดยไม่เกรงใจ.
หน้าแหก
หมายถึง(ปาก) ว. อาการที่ต้องได้รับความอับอายขายหน้าอย่างยิ่งเพราะผิดหวังอย่างมากหรือเพราะถูกโต้ถูกย้อนกลับมาอย่างเถียงไม่ขึ้นเป็นต้น.
อปยศ,อัปยศ
หมายถึง[อะปะยด, อับปะยด] ว. ไร้ยศ, ปราศจากยศ; เสื่อมเสียชื่อเสียง, น่าอับอายขายหน้า. (ส.).