ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา ชวด, อวล, ทวด, บังอวจ, โอ่, เป้อเย้อ, เวช,เวช-
อวด
หมายถึงก. สำแดงให้รู้เห็น เช่น อวดฤทธิ์อวดเดช, แสดงให้ปรากฏ เช่น อวดความสามารถ, นำออกให้ดูให้ชม เช่น เอาของมาอวด, ยกย่องต่อหน้าคน เช่น อวดว่าลูกตัวเก่ง, แสดงให้ผู้อื่นเข้าใจว่าตนมีคุณสมบัติเช่นนั้น ทั้ง ๆ ที่มิได้มี เช่น อวดเก่ง อวดภูมิ.
โอ่อวด
หมายถึงก. อวด, พูดยกตัว, พูดอวดความรู้ความสามารถหรือความมั่งมีเป็นต้น. ว. ขี้อวด, ชอบพูดยกตัว, ชอบพูดอวดความรู้ความสามารถหรือความมั่งมีเป็นต้น.
ผอวด
หมายถึง[ผะ-] ก. อวด.
บังอวจ
หมายถึง[-อวด] น. หน้าต่าง. (ข. บงฺอัวจ).
โอ้อวด
โอ่
หมายถึงก. อวด, ชอบแต่งตัวอวด.
เป้อเย้อ
หมายถึงว. (โบ) อวด, โอ้อวด; เยิ่นเย้อ, ยืดยาด, มักใช้แก่การพูด เช่น พูดเป้อเย้อ.
อวดตัว
หมายถึงก. แสดงให้เห็นว่าตัวเองดีกว่าผู้อื่น.
เสาบังอวด
หมายถึงน. เสาหินคู่หนึ่ง สลักลวดลายตั้งแนบกรอบเช็ดหน้า สำหรับประดับตกแต่ง ๒ ข้างประตูปราสาทหินให้ดูงดงาม และมีส่วนช่วยค้ำจุนทับหลังด้วย, เสานางแนบ ก็ว่า.
ตีฝีปาก
หมายถึงก. อวดแสดงคารม.
วางอำนาจ
หมายถึงก. แสดงอำนาจ, อวดอำนาจ.
แผ่ตน
หมายถึงก. อวดตน, แต่งตัวผึ่งผาย.