ตัวกรองผลการค้นหา
หึงส,หึงส-,หึงสา
หมายถึง[หึงสะ-] น. ความเบียดเบียน, การทำร้าย, การคิดให้เขาทนทุกข์, หิงสา ก็ว่า, บางทีก็ใช้เข้าคู่กับคำ พยาบาท เป็น หึงสาพยาบาท หรือ หิงสาพยาบาท. (ป., ส. หึสา).
หึง
หมายถึง(โบ) ว. นาน เช่น บ่มิหึง คือ ไม่นาน.
หมายถึงก. หวงแหนทางชู้สาว, มักใช้เข้าคู่กับคำ หวง เป็น หึงหวง หรือ หวงหึง.
อิสสา
หมายถึง[อิด-] น. ความหึงหวง, ความชิงชัง. (ป.; ส. อีรฺษฺยา).
ส
หมายถึงพยัญชนะตัวที่ ๔๐ เป็นพวกอักษรสูง ใช้ได้ทั้งเป็นพยัญชนะตัวต้นและตัวสะกดในแม่กดในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤตเป็นต้น เช่น สวย สงสาร สวิตช์ รส สัมผัส สวิส.
หมายถึงคำประกอบหน้าคำอื่นที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤต บ่งความว่า กอบด้วย, พร้อมด้วย, เช่น สเทวก ว่า พร้อมด้วยเทวดา. (ป., ส.).
สก,สก-,สก-
หมายถึง[สะกะ-] ว. ของตน. (ป.; ส. สฺวก).
ฑังส,ฑังส-
หมายถึง[ดังสะ-] (แบบ) น. เหลือบ. (ป. ฑํส).
สว,สว-
หมายถึง[สะวะ-] น. ของตนเอง. (ส.; ป. สก).
ปัญญาส,ปัญญาส-
หมายถึง[ปันยาสะ-] (แบบ) ว. ห้าสิบ. (ป.).
สวนีย,สวนีย-
หมายถึง[สะวะนียะ-] น. คำที่น่าฟัง, คำไพเราะ. (ป.; ส. ศฺรวณีย).
สะกด เป็นคำที่ถูกต้อง ✅
สกด เป็นคำที่เขียนผิด ❌