ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา ขน, ดาร,ดาร-,ดาระ, วาร, สารนิเทศ, ผิ, แรงงาน
หาร
หมายถึง[หาน] น. สิ่งที่เอาไปได้; การนำไป, การถือเอา, มักใช้เป็นส่วนท้ายสมาส เช่น บริหาร อวหาร. (ป., ส.).
หมายถึง[หาน] ก. แบ่งส่วนเท่า ๆ กัน (ใช้แก่วิธีเลข). น. เรียกเครื่องหมายรูปดังนี้ ÷ ว่า เครื่องหมายหาร.
อภินิหาร
หมายถึงน. อำนาจแห่งบารมี, อำนาจบุญที่สร้างสมไว้, อำนาจเหนือปรกติธรรมดา. (ป. อภินีหาร; ส. อภิ + นิสฺ + หาร).
ละหาร
หมายถึงน. ห้วงน้ำ. (เทียบมลายู ว่า lahar).
คนหาร
หมายถึงคนที่จะร่วมติดคุกไปด้วยกัน ในการโพสต์เรื่องราวสุ่มเสี่ยงว่าจะผิดกฎหมาย
ภิกษาหาร
หมายถึงน. อาหารที่ได้มาด้วยการขอ. (ส.; ป. ภิกฺขาหาร).
โคศัพท์
หมายถึงน. วิธีฝึกหัดหารเลขโบราณ.
ปหาร
หมายถึง[ปะ-] น. ประหาร. (ป.; ส. ปฺรหาร).
สัมประหาร
หมายถึงน. การสู้รบกัน, การต่อสู้กัน. (ส. สมฺปฺรหาร; ป. สมฺปหาร).
ตัวตั้ง
หมายถึงน. จำนวนเลขที่ตั้งไว้ก่อนสำหรับบวกลบคูณหาร.
ลงตัว
หมายถึงว. ไม่มีเศษ ในคำว่า หารลงตัว. ก. พอดี เช่น เรื่องนี้ลงตัวแล้ว.
คี่
หมายถึงว. จำนวนที่หารด้วย ๒ ไม่ลงตัว, เดี่ยว, ตรงข้ามกับ คู่.