ผลการค้นหา

หอย* *หอย *หอย*
คำในภาษาไทยที่มักเขียนผิด บทความ หาอะไรก็เจอ!
ค้นเจอ 79 รายการ

 หรือคุณกำลังค้นหา งอย, ดอย, หัย, หย,หย-,หัย, เลือด, วลัญช์, หรอย ๆ, หฤทัย,หฤทัย-, หอม, โอย

หอย

หมายถึงน. ชื่อสัตว์ไม่มีกระดูกสันหลังในไฟลัม Mollusca มีเปลือกหุ้มตัว แบ่งออกได้เป็น ๒ จำพวกตามลักษณะของเปลือก คือ จำพวกกาบเดี่ยว เช่น หอยขม (Filopaludina doliaris) ในวงศ์ Viviparidae และจำพวกกาบคู่ เช่น หอยนางรม (Saccostrea forskali) ในวงศ์ Ostreidae.
 พจนานุกรมไทย

เลือด

หมายถึงน. ของเหลวปรกติมีสีแดง อยู่ในหลอดเลือดและหัวใจของคนและสัตว์ ประกอบด้วยน้ำเลือดและเม็ดเลือด ส่วนที่เป็นสีแดงเกิดจากสีในเม็ดเลือดแดง สัตว์ไม่มีกระดูกสันหลัง เช่น แมลง กุ้ง หอย เม็ดเลือดเห็นมีสีน้ำเงินจาง ๆ; ระดู เช่น เลือดทำ คือ อาการป่วยในระหว่างที่มีระดู; โดยปริยายหมายถึงผู้สืบเชื้อสาย เช่น เลือดศิลปิน เลือดนักรบ เลือดนักประพันธ์; ผู้ที่เคยศึกษาจากสถาบันใดสถาบันหนึ่ง เช่น เลือดจุฬา เลือดธรรมศาสตร์.
 พจนานุกรมไทย

เห็ดหอยนางรม

หมายถึงดู นางรม ๒.
 พจนานุกรมไทย

ว่านหอยแครง

หมายถึงดู กาบหอย.
 พจนานุกรมไทย

ตีนเท่าฝาหอย

หมายถึง(สำ) น. เด็กทารก.
 พจนานุกรมไทย

รุ้งพราย

หมายถึงน. สีรุ้งที่กลอกอยู่พราวพรายในเพชรหรือเปลือกหอยบางชนิด เช่นหอยมุก.
 พจนานุกรมไทย

เบี้ยน้อยหอยน้อย

หมายถึง(สำ) ว. มีเงินน้อย, มีไม่มาก.
 พจนานุกรมไทย

ขื่อมุก

หมายถึงน. แกนเปลือกที่อยู่ในตัวหอยจำพวกหอยสังข์ใช้ทำด้ามทัพพีเป็นต้น.
 พจนานุกรมไทย

กาบกี้

หมายถึงน. ชื่อหอยนํ้าจืดกาบคู่ชนิด Uniandra contradens ในวงศ์ Amblemidae เป็นหอยกาบขนาดกลาง, กี ก็เรียก.
 พจนานุกรมไทย

เลี้ยงมาตั้งแต่ตีนเท่าฝาหอย

หมายถึง(สำ) ก. เลี้ยงดูมาตั้งแต่ยังเป็นทารก.
 พจนานุกรมไทย

กะส้าหอย

หมายถึงน. เปลือกซากหอยต่าง ๆ ที่ทับถมกันอยู่ ใช้ทำปูนขาวที่เรียกว่า ปูนหอย. (ไกลบ้าน), กะซ้าหอย ก็ว่า.
 พจนานุกรมไทย

กาบเดียว,กาบเดี่ยว

หมายถึงน. ชื่อเรียกหอยในชั้น Gastropoda มีเปลือกต่อกันเป็นชิ้นเดียวโดยเวียนเป็นวงซ้อนกัน และมีช่องให้ตัวหอยโผล่ออกมาจากเปลือกได้.
 พจนานุกรมไทย

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ

ดูหมวดหมู่ทั้งหมด