ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา หนาม, กัณฏกะ,กัณฐกะ
หนาม
หมายถึงน. ส่วนแหลม ๆ ที่งอกออกจากต้นหรือกิ่งของไม้บางชนิดเป็นต้น เช่น หนามงิ้ว หนามพุทรา.
หนามจี้
หมายถึง(ถิ่น-พายัพ) น. ต้นคนทา. (ดู คนทา).
หนามเตย
หมายถึงน. ลายหยักบนตัวหนังสือขอม; ส่วนที่เป็นหยัก ๆ บนหลังจระเข้; โลหะที่มีลักษณะเป็นเขี้ยวคล้ายหนามสำหรับเกาะยึดหัวแหวนเป็นต้น.
หนามยอกอก
หมายถึง(สำ) น. คนหรือเหตุการณ์ที่ทำให้รู้สึกเหมือนมีอะไรมาทิ่มแทงอยู่ในอกตลอดเวลา.
หนามหลัง
หมายถึงดู ตามิน.
หนามแดง
หมายถึงน. (๑) ชื่อไม้เถาเนื้อแข็งชนิด Maytenus marcanii Ding Hou ในวงศ์ Celastraceae ใช้ทำยาได้. (๒) ชื่อไม้พุ่มชนิด Carissa carandas L. ในวงศ์ Apocynaceae ดอกสีขาว หลอดดอกสีชมพู กลิ่นหอม ผลสีขาว สุกสีแดงคล้ำ กินได้, มะนาวไม่รู้โห่ ก็เรียก.
หมายถึงน. ชื่อหอยทะเลกาบเดี่ยวในสกุล Murex วงศ์ Muricidae เปลือกมีหนามสั้นหรือยาวโดยรอบ เช่น ชนิด M. trapa.
หนามขี้แรด
หมายถึงน. ชื่อไม้เถาเนื้อแข็งชนิด Acacia pennata Willd. ในวงศ์ Leguminosae ต้นมีหนาม เปลือกใช้ย้อมแหอวนและใช้ทำยาได้.
หนามควายนอน
หมายถึงดู การเวก ๓.
หนามยอกเอาหนามบ่ง
หมายถึง(สำ) ก. ตอบโต้หรือแก้ด้วยวิธีการทำนองเดียวกัน.
หนามใหญ่
หมายถึงดู หัวโขน ๓.
หนามเขียะ
หมายถึง(ถิ่น-พายัพ) น. ต้นกระบองเพชร. (ดู กระบองเพชร ๒).