ผลการค้นหา

คำในภาษาไทยที่มักเขียนผิด บทความ หาอะไรก็เจอ!
ค้นเจอ 10 รายการ

 หรือคุณกำลังค้นหา อุจ, ละลิบ, โด่ง, ถะเกิน, จรูส, นิจ, กระบาก, ไข่เน่า, รูเล็ตต์, โป้งเป้ง, ตะเหลนเป๋น, ลุ่ม ๆ ดอน ๆ

สูง

หมายถึงว. มีระยะที่วัดตรงขึ้นไปตามแนวตั้งฉากกับพื้น เช่น ต้นไม้สูง ภูเขาสูง; เหนือระดับปรกติ เช่น อุณหภูมิสูง ไข้สูง ความสามารถสูง; แหลม เช่น เสียงสูง, ระดับเหนือเสียงกลาง เช่น อักษรสูง; ตรงข้ามกับ ต่ำ เช่น จิตใจสูง.
 พจนานุกรมไทย

สูงศักดิ์

หมายถึงว. มียศศักดิ์หรือตระกูลสูง เช่น เจ้านายเป็นบุคคลที่สูงศักดิ์ เขาสืบเชื้อสายมาจากขุนนางผู้สูงศักดิ์.
 พจนานุกรมไทย

สูงอายุ

หมายถึงว. มีอายุมาก.
 พจนานุกรมไทย

สูงส่ง

หมายถึงว. ที่ยกย่องกันว่าดีเด่น เช่น วรรณคดีเรื่องนี้ยกย่องกันว่ามีค่าทางวรรณศิลป์สูงส่ง.
 พจนานุกรมไทย

สูงเสียดฟ้า

หมายถึง(สำ) ว. สูงมากจนเสมือนว่าจดฟ้า.
 พจนานุกรมไทย

สูงสุด

หมายถึงว. มากที่สุด เช่น ตัวเลขสูงสุด เขาได้คะแนนคณิตศาสตร์สูงสุดในชั้น.
 พจนานุกรมไทย

สูงค่า

หมายถึงว. มีค่ามาก เช่น แจกันลายครามใบนี้สูงค่ามากเพราะเป็นสมบัติตกทอดมาหลายชั่วอายุคนแล้ว, มีค่าสูง, มีราคาสูง, เช่น แหวนเพชรวงนี้สูงค่ามาก.
 พจนานุกรมไทย

สูงชั่วนกเขาเหิน,สูงเท่านกเขาเหิน

หมายถึง(สำ) ว. สูงระดับที่นกเขาบิน.
 พจนานุกรมไทย

สูงเทียมเมฆ

หมายถึง(สำ) ว. สูงมาก.
 พจนานุกรมไทย

สูงสุดสอย,สูงสุดเอื้อม

หมายถึง(สำ) ว. สูงเกินกว่าที่จะสอยหรือเอื้อมได้, โดยปริยายใช้หมายถึงหญิงสูงศักดิ์ที่ยากเกินกว่าที่คนธรรมดาสามัญจะเอามาเป็นภรรยาได้.
 พจนานุกรมไทย

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ

ดูหมวดหมู่ทั้งหมด