ผลการค้นหา

สิทธิ์* *สิทธิ์ *สิทธิ์*
คำในภาษาไทยที่มักเขียนผิด บทความ หาอะไรก็เจอ!
ค้นเจอ 65 รายการ

 หรือคุณกำลังค้นหา สมิต, สมิทธ์,สมิทธิ, สิทธ,สิทธ-,สิทธ์, อิทธิ,อิทธิ-, ฤทธิ์, อำนาจ, กฎหมายแพ่ง, สิทธิ

สิทธิ์

หมายถึง[สิด] น. อำนาจอันชอบธรรม เช่น บุคคลมีสิทธิและหน้าที่ตามรัฐธรรมนูญ เขามีสิทธิ์ในที่ดินแปลงนี้. (ป., ส.); (กฎ) อำนาจที่จะกระทำการใด ๆ ได้อย่างอิสระ โดยได้รับการรับรองจากกฎหมาย. (อ. right).
 พจนานุกรมไทย

สิทธิ, สิทธิ์ เป็นคำที่ถูกต้อง ✅

สิทธ, สิทธ์ เป็นคำที่เขียนผิด ❌

ลิดรอนสิทธิ์ เป็นคำที่ถูกต้อง ✅

ริดรอนสิทธิ์ เป็นคำที่เขียนผิด ❌

ทับสิทธิ์

หมายถึงก. ไม่ยอมใช้สิทธิ์ของตน, สละสิทธิ์, นอนหลับทับสิทธิ์ ก็ว่า.
 พจนานุกรมไทย

ถือสิทธิ์

หมายถึงก. อ้างสิทธิ์หรืออำนาจที่มีอยู่, ลุอำนาจ.
 พจนานุกรมไทย

ลิดรอน

หมายถึงก. ตัดทอน เช่น ลิดรอนอำนาจ ลิดรอนสิทธิ์.
 พจนานุกรมไทย

นอนหลับทับสิทธิ์

หมายถึงก. ไม่ใช้สิทธิ์ที่ตนมีอยู่เมื่อถึงคราวจะใช้, ทับสิทธิ์ ก็ว่า.
 พจนานุกรมไทย

ชำเนียร

หมายถึงว. ว่องไว, เก่ง, เชี่ยว, เช่น ชำเนียรในศิลป์. (สรรพสิทธิ์).
 พจนานุกรมไทย

สมนอก

หมายถึงน. เลกของเจ้านายที่ทรงกรมหรือขุนนางที่มีสิทธิ์มีเลก.
 พจนานุกรมไทย

ปริญญาบัตร

หมายถึงน. บัตรที่แสดงวิทยฐานะของผู้สำเร็จการศึกษาว่ามีศักดิ์และสิทธิ์ระดับปริญญา.
 พจนานุกรมไทย

เสวย

หมายถึง[สะเหฺวย] ก. ได้รับ, ได้ประสบ, เช่น เสวยทุกขเวทนา, ได้รับประโยชน์ เช่น เสวยสิทธิ์. (ข. โสฺวย).
 พจนานุกรมไทย

เกิบ

หมายถึง(โบ) ก. กำบัง, บัง, เช่น เศวตฉัตรรัตนก้งง เกิบบนบรรจถรณ์. (สรรพสิทธิ์), เฉกฉายกมลาสน์ฉัตรา เกิบก้งงเกศา. (สรรพสิทธิ์).
 พจนานุกรมไทย

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ

ดูหมวดหมู่ทั้งหมด