ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา สันโดษ, สันตุฏฐี, มักน้อย
สันโดษ
หมายถึง[-โดด] น. ความยินดีหรือพอใจเท่าที่ตนมีอยู่หรือเป็นอยู่ เช่น เขาถือสันโดษ. (ปาก) ก. มักน้อย เช่น เขาเป็นคนสันโดษ. (ส. สํโตษ; ป. สนฺโตส).
สันโดษ เป็นคำที่ถูกต้อง ✅
สัญโดษ เป็นคำที่เขียนผิด ❌