ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา เสร่อ, เสน่า, เสน่ง, เสน่ห์, เสมอ, เสลด, เศลษ, สลักเสลา
สะเหล่อ เป็นคำที่ถูกต้อง ✅
สะเหร่อ, เสล่อ เป็นคำที่เขียนผิด ❌
สะเหล่อ
หมายถึงว. ทั้งเซ่อและเล่อ, ทั้งเซ่อซ่าและเล่อล่า.
เหล่
หมายถึงว. เขมาก (ใช้แก่ตา).
อ
หมายถึง[อะ] เป็นอักษรใช้นำหน้าคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤต บอกความปฏิเสธหรือตรงกันข้าม แปลว่า ไม่ หรือ ไม่ใช่ เช่น อศุภ (ไม่งาม) อธรรม (ไม่ใช่ธรรม); ใช้เป็น อน เมื่ออยู่หน้าคำที่ขึ้นต้นด้วยสระ เช่น อเนก (อน + เอก) อนาจาร (อน + อาจาร). (ป., ส.).
หมายถึงพยัญชนะตัวที่ ๔๓ เป็นพวกอักษรกลาง ใช้เป็นพยัญชนะตัวต้นได้อย่างตัวอื่น ๆ เช่น อา อก องค์, ใช้นำพยัญชนะเดี่ยวได้อย่างอักษรกลางอื่น ๆ เช่น อนึ่ง องุ่น แอร่ม, ใช้นำตัว ย ให้เป็นเสียงอักษรกลาง แต่นิยมใช้อยู่ ๔ คำ คือ อย่า อยู่ อย่าง อยาก, ใช้เป็นเครื่องหมายรูปสระ ออ เช่น กอ ขอ และประสมกับเครื่องหมายเป็นสระ เอือ เออ เช่น เถือ เธอ, ใช้เป็นตัวเคียงสระ อือ เช่น คือ มือ.
เข
หมายถึงว. เหล่น้อย (ใช้แก่ตา).
สะ
หมายถึงก. ใส่หรือสุมเพื่อกันไว้ เช่น เอาหนามสะ.
สะ,สะ,สะสวย
หมายถึงว. สวย.
อัส,อัส-,อัสสะ
หมายถึง[อัดสะ-] (แบบ) น. ม้า. (ป.; ส. อศฺว).
อจล,อจล-
หมายถึง[อะจะละ-] ว. ไม่หวั่นไหว, ไม่คลอนแคลน, เช่น อจลศรัทธา. (ป., ส.).
อน,อน-
หมายถึง[อะนะ-] เป็นคำปฏิเสธ แปลว่า ไม่, ไม่ใช่, ใช้ประกอบหน้าศัพท์บาลีและสันสกฤตที่ขึ้นต้นด้วยสระ เช่น อาทร = เอื้อเฟื้อ, อนาทร = ไม่เอื้อเฟื้อ. (ดู อ ๒ ประกอบ).
สลุต
หมายถึง[สะหฺลุด] ก. คำนับ เช่น ยิงสลุต. (อ. salute).