ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา ขลบ, กระลบ, ตลบ, เหมือด, วิสัญญี, พิสัญญี, สิ้นสติ, หมดสติ, อสัญญี, ประจาค, อบอวล
สลบ
หมายถึง[สะหฺลบ] ก. อาการที่หมดความรู้สึก เช่น ถูกตีหัวจนสลบ เป็นลมล้มสลบ.
อสัญญี
หมายถึงว. ไม่มีสัญญา, หมดความรู้สึก, สลบ. (ป.).
สิ้นสติ
หมายถึงก. สลบ, หมดความรู้สึก, เช่น เขาตกใจแทบสิ้นสติ เขาถูกต่อยจนสิ้นสติ. ว. อาการที่ขาดความรู้สึกตัว เช่น เที่ยวดึก ๆ ทุกคืน พอกลับถึงบ้านก็นอนหลับเหมือนสิ้นสติ.
หมดสติ
หมายถึงก. สิ้นสติ, ไม่มีความรู้สึก, สลบ.
ขลบ
หมายถึง[ขฺลบ] (ถิ่น-ปักษ์ใต้) ก. สลบ.
สลบแดด
หมายถึงก. อาการที่ใบไม้ดอกไม้เหี่ยวหรือเฉาเมื่อถูกแดดหรือความร้อน.
เหมือด
หมายถึง[เหฺมือด] น. เครื่องกินกับขนมจีนนํ้าพริก มีหัวปลีซอยเป็นต้น. ว. ใช้ประกอบกับคำ สลบ เป็น สลบเหมือด หมายความว่า สลบไสล, แน่นิ่งไม่ติงกาย.
วิสัญญี
หมายถึงว. หมดความรู้สึก, สิ้นสติ, สลบ, เช่น นางก็ถึงวิสัญญีสลบลงตรงหน้าฉานปานประหนึ่งว่าพุ่มฉัตรทองอันต้องสายอัสนีฟาด (ม. ร่ายยาว มัทรี). (ป.).
พิสัญญี
หมายถึงว. วิสัญญี, หมดความรู้สึก, สิ้นสติ, สลบ.
มุจฉา
หมายถึง[มุด-] น. การสลบ. (ป.; ส. มูรฺฉา).
ยาสลบ
หมายถึงน. สารเคมีที่ใช้ในการแพทย์เพื่อทำให้สลบ.
ไข้ความร้อน,ไข้แดด
หมายถึงน. ไข้ที่ขึ้นเร็วและสูงเพราะถูกความร้อนจัด อาจมีอาการปวดศีรษะ เวียนศีรษะ ชัก และต่อไปอาจสลบโดยไม่มีเหตุอื่นร่วม. (อ. heat stroke).