ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา สมีปะ, กรัชกาย
สมีระ
หมายถึง[สะมี-] น. ลม. (ป., ส. สมีรณ).
สมี
หมายถึง[สะหฺมี] น. คำเรียกพระภิกษุผู้ต้องอธิกรณ์ขั้นปาราชิก; (โบ) คำใช้เรียกพระภิกษุ.
หมายถึง[สะหฺมี] น. ชื่อไม้ล้มลุกชนิด Sesbania sesban (L.) Merr. ในวงศ์ Leguminosae ดอกสีเหลืองมีประสีนํ้าตาล ใบคล้ายใบโสนใช้ทำยาและใช้ในพิธีพลีกูณฑ์. (ส. ศมี).
สมีปะ
หมายถึง[สะมี-] (แบบ) ว. ใกล้ เช่น สมีปสร้อยสระศรี. (สมุทรโฆษ). (ป.).
นักระ
หมายถึง[นักกฺระ] (แบบ) น. จระเข้. (ส.; ป. นกฺก).
ระ
หมายถึงก. กระทบเรียดไป เช่น เอาไม้ระรั้วสังกะสี.
ประ,ประ-,ประ-
หมายถึง[ปฺระ] ใช้เติมหน้าคำอื่นเพื่อให้คำหนักแน่นขึ้น เช่น ชิด เป็น ประชิด, ท้วง เป็น ประท้วง; คำที่แผลงมาจาก ผ เช่น ผทม เป็น ประทม แล้วแผลง ประ เป็น บรร เช่น ประทม เป็น บรรทม.
ปะติดปะต่อ เป็นคำที่ถูกต้อง ✅
ประติดประต่อ เป็นคำที่เขียนผิด ❌
ประ
หมายถึง[ปฺระ] ก. ปะทะ เช่น ประหมัด, กระทบ, ระ, เช่น ผมประบ่า.
มุทคระ
หมายถึง[มุดคะระ] น. ไม้ค้อน. (ส. มุทฺคร; ป. มุคฺคร).
พัชระ
หมายถึงน. เพชร. (ส. วชฺร; ป. วชิร).
นิระ
หมายถึง(แบบ) น. นํ้า. (ป., ส. นีร).