ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา ทมอ, ดีงู, พิเภก, นิภา, บุพพัณหสมัย, หมอ, หมอไทย
สมอ
หมายถึง[สะหฺมอ] น. หิน. (ข. ถฺม); ของหนักที่ล่ามโซ่หรือเชือกอยู่กับเรือ เวลาจอดเรือใช้ทอดลงไปในนํ้าให้เกาะพื้นเพื่อไม่ให้เรือเคลื่อนไปที่อื่น.
หมายถึง[สะหฺมอ] น. ชื่อไม้ต้นหลายชนิดในสกุล Terminalia วงศ์ Combretaceae ใช้ทำยาได้ เช่น สมอไทย (T. chebula Retz.), สมอพิเภก [T. bellirica (Gaertn.) Roxb.], สมอดีงู [T. citrina (Gaertn.) Roxb. ex Flem.].
หมายถึง[สะหฺมอ] น. ลูกฝ้าย.
ตรีสมอ
หมายถึงน. สมอ ๓ อย่าง คือ สมอไทย สมอพิเภก สมอเทศ.
พิเภก
หมายถึงน. ชื่อสมอชนิดหนึ่ง. (ดู สมอ ๒). (ป. วิภีตก).
สมอเกา
หมายถึงก. อาการที่สมอหลุดจากพื้นที่ทอดไว้ แล้วครูดไปตามพื้นท้องน้ำด้วยแรงลมและกระแสน้ำ.
ดีงู
หมายถึงน. สมอดีงู. (ดู สมอ ๒).
เกาสมอ
หมายถึงก. ลากสมอครูดไปตามพื้นท้องน้ำ โดยเฉพาะในขณะที่กำลังกว้านสมอขึ้นเก็บ.
กะสมอ
หมายถึงก. นำสมอเรือไปทอดไว้ในที่ที่เรือใหญ่ต้องการเข้าจอดหรือเทียบเรือ ซึ่งเป็นที่เข้าจอดหรือเข้าเทียบแล้วค่อย ๆ กว้านสมอนำเรือเข้าไป.
วิเภตก์,วิเภทก์
หมายถึงน. สมอพิเภก. (ป.).
ฮะเบสสมอ
หมายถึง[หะเบดสะหฺมอ] ก. กว้านสมอเรือขึ้นเก็บเพื่อนำเรือออก.
ทอดสมอ
หมายถึงก. ทิ้งสมอลงไปในนํ้าเพื่อให้เรือจอดอยู่กับที่.