ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา สมุหนาม
สมญานาม
หมายถึง[สมยานาม] น. สมญา.
สมญา
หมายถึง[สมยา] น. ชื่อที่ตั้งให้ กร่อนมาจากคำว่า สมัญญา.
นามสมญา
หมายถึง[นามสมยา] น. สมญา.
นาม,นาม-
หมายถึง[นามมะ-] น. ชื่อ, ราชาศัพท์ใช้ว่า พระนาม; คำชนิดหนึ่งในไวยากรณ์ สำหรับเรียกคน สัตว์ และสิ่งของต่าง ๆ; สิ่งที่ไม่ใช่รูป คือ จิตใจ, คู่กับ รูป. (ป.).
ลงนาม
หมายถึงก. ลงชื่อ.
ออกชื่อ,ออกนาม
หมายถึงก. บอกชื่อ, ขานชื่อ, แสดงชื่อ.
นามไธย
หมายถึง[นามมะไท] น. ชื่อตั้ง, ทินนาม (เช่นนามบรรดาศักดิ์). (ป. นามเธยฺย).
นามกร
หมายถึง[นามมะกอน] (แบบ) น. ชื่อ, นาม.
ทำเนียบนาม
หมายถึงน. นามต่าง ๆ ที่พระมหากษัตริย์โปรดให้ขนานเป็นทำเนียบไว้ เช่น นามพระราชวัง นามพระที่นั่ง นามประตู นามป้อม ตลอดจนถึงนามที่ทางราชการเรียก.
สิทธัตถะ
หมายถึงพระนามพระพุทธเจ้า
คำนำหน้านาม
หมายถึงน. คำที่ใช้นำหน้าชื่อบุคคลเพื่อแสดงสถานภาพ ตำแหน่งทางวิชาการ ยศ บรรดาศักดิ์ หรือฐานันดรศักดิ์, คำนำหน้าชื่อ ก็เรียก.
มุนิกุญชร
หมายถึงน. นามพระพุทธเจ้า. (ป.).