ผลการค้นหา

คำในภาษาไทยที่มักเขียนผิด บทความ หาอะไรก็เจอ!
ค้นเจอ 50 รายการ

วินย,วินย-,วินัย

หมายถึง[วินะยะ-] น. ระเบียบแบบแผนและข้อบังคับ, ข้อปฏิบัติ, เช่น วินัยทหาร ทหารต้องยึดมั่นในวินัย; สิกขาบทของพระสงฆ์. (ป., ส.).
 พจนานุกรมไทย

พินัย

หมายถึงน. เงินค่าปรับเป็นภาคหลวง. (ป., ส. วินย).
 พจนานุกรมไทย

วินัยปิฎก

หมายถึง[วิไนยะปิดก, วิไนปิดก] น. ชื่อปิฎก ๑ ในพระไตรปิฎก.
 พจนานุกรมไทย

ลงทัณฑ์

หมายถึง(กฎ) ก. ลงโทษผู้กระทำผิดต่อวินัยทหารหรือวินัยตำรวจ.
 พจนานุกรมไทย

สิกขาบท

หมายถึงน. ข้อศีล, ข้อวินัย, บทบัญญัติในพระวินัยที่พึงศึกษาปฏิบัติ. (ป.).
 พจนานุกรมไทย

นีติธรรม

หมายถึง(แบบ) น. วินัยบัญญัติ, หลักกฎหมาย, นิติธรรม. (ส.).
 พจนานุกรมไทย

ปัจจันตประเทศ

หมายถึงน. ประเทศปลายเขตแดน, ในวินัยหมายถึงที่อยู่นอกออกไปจากมัชฌิมประเทศ. (ป.).
 พจนานุกรมไทย

เคร่ง

หมายถึง[เคฺร่ง] ก. ถือปฏิบัติตามระเบียบข้อบังคับ เช่น พระเคร่งวินัย.
 พจนานุกรมไทย

วินัยธร

หมายถึง[วิไนทอน] น. ภิกษุผู้ชำนาญวินัย. (ป.).
 พจนานุกรมไทย

ปรับอาบัติ

หมายถึงก. เอาโทษเป็นผิดตามพระวินัย (ใช้แก่พระภิกษุ).
 พจนานุกรมไทย

ย่อหย่อน

หมายถึงว. ไม่เคร่งครัด เช่น ระเบียบวินัยย่อหย่อน, ลดน้อยถอยลง เช่น กำลังย่อหย่อน.
 พจนานุกรมไทย

ฤต

หมายถึง[รึด] น. กฎ, วินัย, (เช่นในพระศาสนา); ธรรมเนียม, ความจริง, ความชอบธรรม. (ส.).
 พจนานุกรมไทย

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ

ดูหมวดหมู่ทั้งหมด