ตัวกรองผลการค้นหา
วัย,วัย-
หมายถึง[ไว, ไวยะ-] น. เขตอายุ, ระยะของอายุ, เช่น วัยเด็ก วัยหนุ่มสาว วัยชรา. (ป., ส. วย).
วัยจูง
หมายถึงน. วัยของเด็กระหว่างวัยแล่นกับวัยอุ้ม.
วัยอุ้ม
หมายถึงน. วัยของเด็กก่อนวัยจูง.
วัยฉกรรจ์
หมายถึงน. วัยหนุ่มที่มีร่างกายสมบูรณ์แข็งแรง.
วัยเด็ก
หมายถึงน. วัยที่อายุยังน้อย.
วัยทารก
หมายถึงน. วัยเด็กเล็ก ๆ ที่ยังไม่เดียงสา.
วัยกลางคน
หมายถึงน. วัยที่มีอายุพ้นวัยหนุ่มสาวแต่ยังไม่แก่ อายุประมาณ ๓๐-๕๐ ปี.
วัยขบเผาะ
หมายถึงว. วัยของเด็กหญิงที่เพิ่งเริ่มแตกเนื้อสาว.
วัยสาว
หมายถึงน. วัยที่มีอายุพ้นวัยเด็ก นับตามความนิยมตั้งแต่ ๑๕-๓๐ ปี, ใช้แก่หญิง.
วัยกำดัด
หมายถึงน. วัยรุ่น.
วัยหนุ่ม
หมายถึงน. วัยที่มีอายุพ้นวัยเด็ก นับตามความนิยมตั้งแต่ ๑๕-๓๐ ปี, ใช้แก่ชาย.
วัยงาม
หมายถึงน. ลักษณะของหญิงที่ดูงามทุกวัย เป็นลักษณะอย่าง ๑ ในเบญจกัลยาณี.