ค้นเจอ 33 รายการ

วรณะ

หมายถึง[วะระนะ] น. ป้อม, กำแพง, ที่ป้องกัน; การป้องกัน. (ป., ส.).

วรทะ

หมายถึง[วะระทะ, วอระทะ] น. การให้พร. (ป.).

วรรคย์

หมายถึง[วัก] ว. เกี่ยวกับหมู่กับคณะ, เป็นหมวด, เป็นหมู่. (ส. วรฺคฺย; ป. วคฺคิย).

วรรษ

หมายถึง[วัด] น. พรรษ, ฝน; ปี. (ส. วรฺษ; ป. วสฺส).

วรูถะ

หมายถึง[วะรูถะ] (แบบ) น. การป้องกัน, ที่ป้องกัน, ที่พัก; เครื่องป้องกัน; เกราะ, โล่. (ส.).

วรมหาวิหาร

หมายถึง[วอระ-] น. เรียกพระอารามหลวงชั้นเอกชนิดตํ่าสุดว่า ชั้นเอกชนิดวรมหาวิหาร เช่น วัดพระศรีมหาธาตุ วัดพระธาตุพนม, เรียกพระอารามหลวงชั้นโทชนิดหนึ่ง มีฐานะตํ่ากว่าชนิดราชวรวิหาร ว่า ชั้นโทชนิดวรมหาวิหาร เช่น วัดจักรวรรดิ วัดระฆัง.

วรรชย์

หมายถึง[วัด] ว. ที่ควรเว้น. (ส. วรฺชฺย).

วรรณนา

หมายถึง[วันนะ-] น. พรรณนา, การกล่าวถ้อยคำให้ผู้ฟังนึกเห็นเป็นภาพ. (ส. วรฺณนา; ป. วณฺณนา).

วรรณศิลป์

หมายถึงน. ศิลปะในการประพันธ์หนังสือ เช่น ลิลิตพระลอเป็นวรรณคดีที่มีวรรณศิลป์สูงส่ง, ศิลปะทางวรรณกรรม เช่น นักวรรณศิลป์; วรรณกรรมที่ถึงขั้นเป็นวรรณคดี, หนังสือที่ได้รับยกย่องว่าแต่งดี.

วรากะ

หมายถึง(แบบ) น. ตุ่ม, ไห, หม้อนํ้า. ว. น่าเวทนา, น่าสงสาร. (ป., ส.).

วรงค์

หมายถึง[วะรง] น. “ส่วนสำคัญของร่างกาย” คือ หัว. (ส. วร + องฺค).

วรดนู

หมายถึง[วะระดะ-, วอระดะ-] น. หญิงงาม. (ส. วรตนุ).

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ