ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา ลูก, สันตติ, เลือดเนื้อเชื้อไข, ขมอย, ลูกขวาน, ลูกบ้าน, กุมาร, เครื่องล่าง, ลูกหมาก, ลูกกลอน, ลูกเล่น
หลาน
หมายถึงน. ลูกของลูก; ลูกของพี่หรือของน้อง.
ลูกหลาน
หมายถึงน. ผู้มีอายุคราวลูกหรือหลานที่เป็นญาติห่าง ๆ หรือที่นับว่าเป็นญาติ เช่น เด็ก ๆ เหล่านี้ล้วนเป็นลูกหลานฉันทั้งนั้น; ผู้สืบเชื้อสาย เช่น สมบัติเก่าลูกหลานเก็บรักษาไว้ได้.
ลูก ๆ หลาน ๆ
หมายถึงน. ลูกและหลานหลายคน.
เหลน
หมายถึง[เหฺลน] น. ลูกของหลานที่เป็นลูกของลูกเป็นต้น.
ลืบ
หมายถึงน. ลูกของลื่อ, หลานของเหลน.
สันตติ
หมายถึง[-ตะติ] น. ความสืบต่อ เช่น สืบสันตติวงศ์. (ป.; ส. สํตติ ว่า ลูกหลาน).
เลือดเนื้อเชื้อไข
หมายถึงน. ลูกหลาน, โดยปริยายหมายถึงผู้ที่เข้าศึกษาและจบจากสถาบันใดสถาบันหนึ่ง เช่น เขาเป็นเลือดเนื้อเชื้อไขธรรมศาสตร์.
ขมอย
หมายถึง[ขะมอย] น. หลาน, ลูกหลาน, เช่น ขมอยเมือเฝือแฝกหญ้า ยุงชุมฉ่าฝ่าเหลือบฝูง. (ม. คำหลวง ทานกัณฑ์). (ข. กฺมวย ว่า หลาน, ลูกของพี่หรือของน้อง).
ปนัดดา
หมายถึง(แบบ) น. เหลน (คือ ลูกของหลานปู่). (ป.).
ลูกท่านหลานเธอ
หมายถึงน. ลูกหลานเจ้านายหรือผู้มีอำนาจ.
ลูกสมภารหลานเจ้าวัด
หมายถึง(สำ) น. ลูกเจ้านาย, ลูกผู้มีอำนาจ, มีความหมายทำนองเดียวกับ ลูกท่านหลานเธอ.
สืบพันธุ์
หมายถึงก. ทำให้เกิดลูกหลานสืบเนื่องต่อไป.