ค้นเจอ 226 รายการ

ลาลับ

หมายถึงก. จากไปโดยไม่กลับมาอีก.

ลา

หมายถึงว. เตี้ย เช่น เกยลา กี๋ลา เตียงลา แท่นลา.

ลา

หมายถึงว. มีกลีบชั้นเดียว, ไม่ซ้อน, (ใช้แก่ดอกไม้) เช่น มะลิลา พุดลา รักลา.

ลาออก

หมายถึงก. ขออนุญาตให้พ้นจากสภาพที่ดำรงอยู่ เช่น ลาออกจากการเป็นกรรมการ นักเรียนลาออกจากโรงเรียน.

ลา

หมายถึงน. ชื่อสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมชนิด Equus asinus ในวงศ์ Equidae ซึ่งเป็นวงศ์เดียวกับม้า รูปร่างคล้ายม้าแต่ตัวเล็กกว่า หูยาว ปลายหางเป็นพู่ ขนแผงคอสั้นตั้งตรง มีถิ่นกำเนิดในทวีปแอฟริกา.

ลา

หมายถึงน. เรียกการจบหรือสิ้นสุดลงระยะหนึ่ง ๆ ของพิธีบางอย่างว่า ลาหนึ่ง ๆ เช่น โห่ ๓ ลา ยํ่าฆ้อง ๓ ลา.

ลา

หมายถึงก. จากไปโดยแสดงให้ทราบด้วยกิริยาท่าทาง คำพูด หรือด้วยหนังสือ; ขออนุญาตหยุดงานชั่วคราว เช่น ลากิจ ลาป่วย ลาพักผ่อน ลาไปศึกษาต่อ; ขอคืนของที่บูชาหรือบนไว้ เช่น ลาข้าวพระภูมิ ลาของที่บนไว้.

ลับ

หมายถึงว. ที่อยู่ในที่พ้นตา, ที่อยู่ในที่ซึ่งแลไม่เห็น, เช่น ที่ลับ ประตูลับ หายลับ, ที่ปกปิดหรือควรปกปิด เช่น ความลับ หนังสือลับ ห้องลับ, มีสิ่งใดสิ่งหนึ่งบังอยู่ เช่น ของอยู่ลับฝา พระอาทิตย์ลับเหลี่ยมเขา.

ลับ

หมายถึงก. ถูให้คม เช่น ลับมีด.

ลับกาย,ลับตัว

หมายถึงว. เพิ่งออกไปหยก ๆ เช่น เขาเพิ่งเดินลับกายไป เขาลับตัวไปเมื่อกี้นี้เอง.

ล่ำลา

หมายถึงก. อำลา, ลา, ร่ำลา ก็ว่า.

ล้วงตับ

หมายถึงดึงความลับ

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ