ผลการค้นหา

ค้นเจอ 25 รายการ

ลักขี

หมายถึงน. โชค, ลาภ. (ป.; ส. ลกฺษมี).

พจนานุกรมไทย

ลาภ

หมายถึง[ลาบ] น. สิ่งที่มักจะได้มาโดยไม่คาดคิด. (ป., ส. ลาภ ว่า ของที่ได้, การได้, กำไร).

พจนานุกรมไทย

ภ

หมายถึงพยัญชนะตัวที่ ๓๒ เป็นพวกอักษรตํ่า ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กบในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤต เช่น ปรารภ ลาภ.

พจนานุกรมไทย

ราชรถมาเกย

หมายถึง(สำ) น. โชค ลาภ หรือยศ ตำแหน่ง มาถึงโดยไม่รู้ตัวหรือคาดฝันมาก่อน.

พจนานุกรมไทย

อิฏฐารมณ์

หมายถึงน. อารมณ์หรือสิ่งที่น่าปรารถนาน่าพอใจ ได้แก่ ลาภ ยศ สรรเสริญ สุข, ตรงข้ามกับ อนิฏฐารมณ์. (ป. อิฏฺารมฺมณ).

พจนานุกรมไทย

ลาภลอย

หมายถึงน. สิ่งที่ได้มาโดยไม่คาดคิด.

พจนานุกรมไทย

ลาภงอก

หมายถึง(กฎ) น. ผลประโยชน์ที่ได้รับเพิ่มขึ้น.

พจนานุกรมไทย

ลาภปาก

หมายถึงน. ของกินที่มักได้มาโดยไม่คาดคิด.

พจนานุกรมไทย

ทุกขลาภ

หมายถึง[ทุกขะลาบ] น. การที่ต้องรับทุกข์เสียก่อนจึงมีลาภ, ลาภที่ได้มาด้วยความทุกข์ยาก, ลาภที่ได้มาแล้วมีทุกข์ติดตามมาด้วย.

พจนานุกรมไทย

อติเรกลาภ

หมายถึงน. อดิเรกลาภ, ลาภพิเศษ. (ป., ส.).

พจนานุกรมไทย

ลักษมี

หมายถึง[ลักสะหฺมี] น. โชคลาภ, ความเจริญ, ทรัพย์; ความงาม, เสน่ห์, สิริ; ชื่อเจ้าแม่แห่งลาภและความงาม เป็นชายาพระนารายณ์. (ส.).

พจนานุกรมไทย

เสือหิว

หมายถึง(ปาก) น. คนที่อยากได้ผลประโยชน์หรือลาภสักการะโดยไม่เลือกว่าควรหรือไม่ควร.

พจนานุกรมไทย

คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ