ค้นเจอ 25 รายการ

ฤษี

หมายถึง[รึ-] น. ฤๅษี, นักบวชพวกหนึ่ง มีมาก่อนพุทธกาล สละบ้านเรือนออกไปบำเพ็ญพรตแสวงหาความสงบ. (ส. ฤษี ว่า ผู้เห็น, ผู้แต่งพระเวท; ป. อิสิ).

พนวาสี

หมายถึง[พะนะ-] น. ผู้อยู่ป่า, ฤษี. ว. ซึ่งอยู่ในป่า. (ป., ส. วนวาสี).

ชฎิล

หมายถึงน. ผู้มีผมมุ่นเป็นชฎา, นักพรตพวกหนึ่งที่เราเรียกว่า ฤษี. (ป., ส.).

สิทธาจารย์

หมายถึงน. อาจารย์ผู้สำเร็จ, ฤษี.

นักสิทธิ์

หมายถึงน. ผู้สำเร็จ, ฤษี, ลักษณนามว่า ตน.

ดบัสวิน,ดบัสวี

หมายถึง[ดะบัดสะ-] (แบบ) น. ผู้ประพฤติความเพียร, ฤษี, เพศหญิงว่า ดบัสวินี. (ส. ตปสฺวินฺ).

ดาบส

หมายถึง[-บด] น. ผู้บำเพ็ญตบะคือการเผากิเลส, ฤษี. (ป., ส. ตาปส), เพศหญิงใช้ว่า ดาบสินี. (ป. ตาปสินี), ในบทกลอนใช้ว่า ดาวบส ก็มี เช่น ไปแต่งองค์ทรงไม้เท้าของดาวบส. (อภัย).

ฤๅษี, ฤษี เป็นคำที่ถูกต้อง ✅

ฤาษี เป็นคำที่เขียนผิด ❌

มุนิ,มุนี

หมายถึงน. นักปราชญ์, ฤษี, พระสงฆ์. (ป., ส.).

ฤๅษี

หมายถึงน. ฤษี, นักบวชพวกหนึ่ง มีมาก่อนพุทธกาล สละบ้านเรือนออกไปบำเพ็ญพรตแสวงหาความสงบ.

อายัน

หมายถึงน. นักบวช, ฤษี. (จินดามณี).

นักธรรม

หมายถึงน. ผู้รู้ธรรม, ผู้สอบความรู้ธรรมได้ตามหลักสูตรที่กำหนดไว้ มี ๓ ชั้น คือ ชั้นตรี ชั้นโท ชั้นเอก; ฤษี.

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ