ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา ราสี, ราค,ราค-,ราคะ, ราคิน, อธิบดี, ภาคี, กาลโยค, ทองคำ, นาคี, ราวี, อรรฆ
ราคี
หมายถึงน. ผู้มีความกำหนัด. (ป., ส.).
หมายถึงน. ความมัวหมอง, มลทิน, เช่น หญิงคนนี้มีราคี. (ส. ราคินฺ).
ราคิน
หมายถึงน. ราคี. (ส.).
หมดราคี
หมายถึงว. ไม่มีมลทิน, ไม่มัวหมอง.
หมดราคีคาว
หมายถึงว. ไม่มีความมัวหมองทางชู้สาว (มักใช้แก่ผู้หญิง).
ใส่ตะกร้าล้างน้ำ
หมายถึง(สำ) ก. ทำให้หมดราคี, ทำให้หมดมลทิน, (ใช้แก่ผู้หญิงที่มีราคีคาว) เช่น หญิงที่มีราคีแล้ว ถึงจะใส่ตะกร้าล้างน้ำก็ไม่หมดราคีคาว.
คาว
หมายถึงน. กลิ่นเหม็นอย่างหนึ่งอย่างกลิ่นปลาสดเนื้อสด; โดยปริยายหมายถึงความเสื่อมเสีย ความมัวหมอง มลทิน เช่น ราคีคาว คนนั้นยังมีคาว; เรียกกับข้าวว่า ของคาว, คู่กับ ขนม ว่า ของหวาน.
จู้
หมายถึง(ถิ่น-อีสาน) น. นม, ใช้ว่า นมจู้ เช่น มาฉกชักผ้าห่มชมชู นมจู้เจ้าเณรนี้ราคี. (ขุนช้างขุนแผน). (ถิ่น-พายัพ) ก. จี้, จ่อ, ไช.