ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา ขนัน, ส่ง, ยัน, หิน, รัฐ,รัฐ-, บัน, ผัน, คัน, บรรสาน, ร่น, บั้น
รัน
หมายถึงก. ตี เช่น อย่าเอาไม้สั้นไปรันขี้, มักใช้ว่า ตีรันฟันแทง.
นิรันดร,นิรันตร,นิรันตร-
หมายถึง[-รันดอน, -รันตะระ-] ว. ตลอดไปไม่เว้นว่าง, ติดต่อกันตลอดไป. (ป.).
ลงมีดลงไม้
หมายถึงก. ตีรันฟันแทง.
เอาไม้สั้นไปรันขี้
หมายถึง(สำ) ก. โต้ตอบหรือทะเลาะกับคนพาลมีแต่ทางเสีย.
นิรันตราย
หมายถึง[-รันตะราย] (แบบ) ว. ปราศจากอันตราย. (ป.).
ต่อสู้
หมายถึงก. สู้เฉพาะหน้า, รบกัน, ตีรันกัน.
ศรัณย์
หมายถึง[สะรัน] ว. ซึ่งเป็นที่พึ่ง. (ส. ศรณฺย).
อารัญญิก,อารัณยกะ,อารัณยกะ
หมายถึง[-รันยิก, -รันยะกะ] ว. เกี่ยวกับป่า, เกิดในป่า, มีในป่า. (ป. อารญฺก; ส. อารณฺยก).
จรจรัล
หมายถึง[จอระจะรัน, จอนจะรัน] (กลอน) ก. เที่ยวไป, เดินไป, เช่น แม่รักลูกรักจรจรัล พลายพังก็กระสัน. (ดุษฎีสังเวย).
กระชัง
หมายถึงน. บังสาดที่ปิดและเปิดได้. (เทียบ ช. กระรันชัง = กระจาด).
ศรัณยู
หมายถึง[สะรันยู] น. ผู้เป็นที่พึ่ง. (ส. ศรณฺยุ).
วรัญญู
หมายถึง[วะรันยู] น. “ผู้ตรัสรู้ธรรมอันประเสริฐ” คือ พระพุทธเจ้า. (ป.).