ระเบียง
หมายถึงน. พื้นเรือนที่ต่อออกไปทางด้านข้าง มีหลังคาคลุม; โรงแถวที่ล้อมรอบอุโบสถหรือวิหาร, ถ้าเป็นอารามหลวง เรียกว่า พระระเบียง. ว. เรียง, เคียง, ราย.
หรือคุณกำลังค้นหา ระเบียน, เสบียง, เผดียง, กะ, เนียง, กะ-, เสาราย, ระเบียบ, ราชกิจจานุเบกษา, มาตรการ, กระบิล