ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา ห้วง, ระกำ, ระยะ, ระยะ ๆ, สัปดาหะ, ระบำ, สถานี, นิรย,นิรย-
ระยำ
หมายถึงว. ชั่วช้า, ตํ่าช้า, เลวทราม, อัปมงคล, เช่น คนระยำ เรื่องระยำ ทำระยำ; (ถิ่น-ปักษ์ใต้) ยับเยิน, แหลก, เช่น ดังดวงแก้วตกต้องแผ่นผา ร้าวระยำช้ำจิตเจ็บอุรา. (อิเหนา).
เล่นระยำ
หมายถึงก. กระทำสิ่งที่ชั่วช้าไม่เป็นมงคลเพื่อความสนุกเป็นต้น.
ระยำยับ
หมายถึงว. แหลกยับเยิน, แตกย่อยยับ.
อัปรีย์
หมายถึง[อับปฺรี] ว. ระยำ, จัญไร, เลวทราม, ตํ่าช้า, ชั่วช้า, ไม่เป็นมงคล. (ส. อปฺริย; ป. อปฺปิย).