ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา ระทวย, กระทวย,-กระทวย, กระทดกระทวย
ระทวย
หมายถึงก. ระทด, มักใช้เข้าคู่กับคำ ระทด เป็น ระทดระทวย.
ระทดระทวย
หมายถึงว. อ่อนอกอ่อนใจ เช่น เขาเสียการพนันจนหมดตัว เดินระทดระทวยออกมา.
หมายถึงว. อ่อนช้อย, อ่อนใจ.
ระทด
หมายถึงก. สลดใจ, มีจิตใจหวั่นไหวเพราะความโศกสลด, มักใช้เข้าคู่กับคำอื่น เช่น ระทดท้อ ระทดใจ.
รันทวย
หมายถึงก. ระทวย.
ลันทวย
หมายถึงว. ระทวย, อ่อน.
กำลูน
หมายถึง(โบ) ว. น่ากรุณา, น่าเอ็นดู, น่าสงสาร, เช่น ครั้นเห็นยิ่งระทดกำลูนสลดชีวา. (ม. คำหลวง มัทรี). (ป. กลูน).
เศร้า
หมายถึง[เส้า] ก. สลด, ระทด, หมอง, ไม่เบิกบาน, เป็นทุกข์, เหี่ยวแห้ง, เช่น หน้าเศร้า ใจเศร้า ตามีแววเศร้า เรื่องเศร้า.
กระทด
หมายถึง(โบ) ว. คด, ไม่ตรง, เช่น คอกระทดคดคอดหยัก รวดท้าย. (ตำราช้างคำโคลง), ไม้กระทดกระทำทอน ทุกที่ กงนา. (โลกนิติ).
ทวย
หมายถึงน. ไม้เท้าแขนที่รับเต้า บางทีทำเป็นรูปนาค, เรียกว่า คันทวย ก็มี; วัตถุอย่างหนึ่งเป็นคันสำหรับรองส่งเครื่องราชูปโภค เช่น ขันใส่เงินทรงโปรยหรือพระสุพรรณศรีถวายพระมหากษัตริย์จากเบื้องตํ่าสู่ที่ประทับ เรียกว่า พระทวย. ว. ระทวย, อ่อน, งอน.