ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา กระบะ, กะเบียน, กำมะลอ
รถกระบะ
หมายถึงน. รถชนิดหนึ่งใช้บรรทุกสิ่งของ ทำตัวถังเป็นรูปอย่างกระบะ.
กระบะ
หมายถึงน. ภาชนะไม้ก้นแบนมีขอบ ใช้อย่างถาด, ใช้ว่า ตระบะ ก็มี; ชื่อรถชนิดหนึ่งใช้บรรทุกสิ่งของ ทำตัวถังเป็นรูปอย่างกระบะ เรียกว่า รถกระบะ.
รถ,รถ-
หมายถึง[รด, ระถะ-] น. ยานที่มีล้อสำหรับเคลื่อนไป เช่น รถม้า รถยนต์ รถไฟ; (กฎ) ยานพาหนะทุกชนิดที่ใช้ในการขนส่งทางบกซึ่งเดินด้วยกำลังเครื่องยนต์ กำลังไฟฟ้า หรือพลังงานอื่น และหมายความรวมตลอดถึงรถพ่วงของรถนั้นด้วย ทั้งนี้เว้นแต่รถไฟ. (ป.).
รถร่วม
หมายถึงน. รถโดยสารเอกชนที่เข้ามาร่วมกับบริษัทหรือองค์การที่ได้รับสัมปทานในการเดินรถ เช่น รถร่วม บขส.
ทางโท
หมายถึงน. ทางที่รถต้องยอมให้รถทางเอกผ่านไปได้ก่อน.
ทางเอก
หมายถึงน. ทางที่รถแล่นผ่านไปได้ก่อนรถทางโท.
รัถ
หมายถึงน. รถ.
รถแทรกเตอร์
หมายถึงน. รถทุ่นแรง ใช้ลากหรือขับเคลื่อนอุปกรณ์อย่างอื่นที่ติดเข้าไปกับตัวรถตามลักษณะงานที่ใช้ มี ๒ แบบ คือ แบบตีนตะขาบ และแบบล้อซึ่งมีล้อหลังใหญ่กว่าล้อหน้า.
รถนอน
หมายถึงน. ตู้รถไฟที่มีที่นอนให้ผู้โดยสารนอนในเวลาค่ำคืน.
รถเมล์
หมายถึงน. ยานพาหนะประจำทางที่ออกตามกำหนดเวลา.
รถศึก
หมายถึงน. รถเทียมม้าที่ใช้ในการศึกสงครามสมัยโบราณ ปรกติมี ๒ ล้อ.
รถส่วนบุคคล
หมายถึงน. รถยนต์นั่งที่เอกชนเป็นเจ้าของ.