ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา ฝา, น้ำมันหม่อง, ปาก, คอ, หม่อง, ยาหม่อง, ยาหมู่, โอ, ปุฏะ, หม้อ
ยาหม้อ
หมายถึงน. ยาไทยที่ประกอบด้วยสมุนไพร กระดูกสัตว์ และเครื่องยาอื่น ๆ ใส่หม้อต้มแล้วกินน้ำที่เคี่ยวจนงวดเพื่อบำบัดโรค.
ยาหม้อใหญ่
หมายถึง(สำ) น. สิ่งที่น่าเบื่อ เช่น วิชาคำนวณเป็นยาหม้อใหญ่.
หม้อ
หมายถึงน. ภาชนะประเภทหนึ่ง มีรูปทรงต่าง ๆ สำหรับใส่ของหรือใช้งานบางอย่าง, เรียกตามสิ่งที่ใช้ทำก็มี เช่น หม้อดิน หม้อทองเหลือง หม้ออะลูมิเนียม, เรียกตามสิ่งที่บรรจุก็มี เช่น หม้อข้าว หม้อน้ำมนตร์, เรียกตามวัตถุประสงค์ที่ใช้สอยก็มี เช่น หม้อตุ๋น หม้อนึ่ง.
มอระกู่
หมายถึงน. หม้อสูบยาของชาวอาหรับ. (ช.).
ม่อห้อม, ม่อฮ่อม, หม้อห้อม เป็นคำที่ถูกต้อง ✅
หม้อฮ่อม เป็นคำที่เขียนผิด ❌
หม้อเกลือ
หมายถึงน. หม้อตาลใส่เกลือเม็ด ใช้สำหรับตั้งไฟให้ร้อน นำมาห่อหรือพันด้วยใบพลับพลึง ใช้นาบท้องและตามตัวหญิงแรกคลอดบุตร เพื่อคลายความเมื่อยตึงตัวเป็นต้น.
หม้อไฟ
หมายถึงน. ภาชนะชนิดหนึ่ง ทำด้วยโลหะ รูปทรงคล้ายชาม ก้นหม้อมีเชิง ตรงกลางมีกระบอกสูงขึ้นมาจากใต้ก้นหม้อสำหรับใส่ถ่านติดไฟ ปากหม้อมีฝาปิด ใช้สำหรับใส่เกาเหลา แกงจืด เป็นต้น, หม้อหยวนโล้ ก็เรียก.
หม้อขาง
หมายถึง(ถิ่น-พายัพ, อีสาน) น. กระทะที่ทำด้วยเหล็กขาง.
หม้อห้อม, ม่อห้อม, ม่อฮ่อม เป็นคำที่ถูกต้อง ✅
หม้อกระดี่
หมายถึงน. หม้อแกงขนาดใหญ่ปากกว้าง ทำด้วยดิน มีขีดเป็นรอยโดยรอบ.
หม้ออวย
หมายถึงน. หม้อดินหรือหม้อเคลือบที่มีด้ามหรือหูสำหรับจับหรือหิ้ว.
หม้อหยวนโล้
หมายถึงดู หม้อไฟ.