ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา ฮอด, มุทธา, มัตถกะ, ชฎามหากฐิน, ดิลก, ติลก, ศิร,ศิร-,ศิระ, สิขร, เบญจบรรพต, กุฎาธาร
บรรลาย
หมายถึง[บัน-] (กลอน; แผลงมาจาก ปลาย) น. ยอด, ที่สุด, ตรงข้ามกับ ต้น.
ปิ่น
หมายถึงน. เครื่องประดับสำหรับปักผมที่มุ่นเป็นจุก; จอม, ยอด, เช่น ปิ่นพิภพ.
กระท่อม
หมายถึงน. ชื่อไม้ต้นขนาดกลางชนิด Mitragyna speciosa (Korth.) Havil. ในวงศ์ Rubiaceae ชอบขึ้นริมนํ้าทั่วไป ใบเดี่ยว ออกตรงข้ามกัน ยอด ใบอ่อน และก้านใบสีแดงเรื่อ ๆ ช่อดอกกลมสีเหลืองออกเดี่ยว ๆ ตามง่ามใบ ใบมีรสขม กินแล้วเมา เป็นยาเสพติด, อีถ่าง ก็เรียก.
กุฎ,กุฎา
หมายถึง[กุด, กุดา] (กลอน) น. ยอด เช่น มัชฌิมากุฎาประมาณ. (สมุทรโฆษ). (ป., ส. กูฏ).
กูฏ,กูฏา
หมายถึง[กูด, กูตา] (แบบ) น. ยอด. (ป., ส.).
สิขา
หมายถึงน. เปลวไฟ; ยอด, ปลาย. (ป.; ส. ศิขา).
มุรธา
หมายถึง[มุระ-] น. หัว, ยอด. (ดู มูรธ-, มูรธา).
มูรธ,มูรธ-,มูรธา
หมายถึง[มูระธะ-] น. หัว, ยอด. (ส.; ป. มุทฺธา).
กำพู
หมายถึงน. ไม้กลึงสำหรับเป็นที่รวมร้อยซี่ร่ม ซี่ฉัตร หรือ ซี่พุ่ม. (ข. กํพูล ว่า ยอด).
เฉลิม
หมายถึง[ฉะเหฺลิม] ก. ยกย่อง เช่น เฉลิมพระเกียรติ, เพิ่มพูน, เสริม, เช่น เฉลิมศรัทธา. ว. เลิศ, ยอด.
มุทธา
หมายถึง[มุด-] น. หัว, ยอด, ที่สุด. (ป. มุทฺธา; ส. มูรฺธา).
ยอด
หมายถึงน. ส่วนสูงสุด, ส่วนเหนือสุด, เช่น ยอดปราสาท ยอดเจดีย์ ยอดเขา, ส่วนปลายสุดของพรรณไม้หรือที่แตกใหม่ เช่น ยอดผัก ยอดตำลึง ยอดกระถิน; เรียกคนหรือสัตว์ที่มีคุณสมบัติยิ่งยวดเหนือผู้อื่น เช่น ยอดคน ยอดหญิง ยอดสุนัข; จำนวนรวม เช่น ยอดเงิน; ฝี (ใช้ในราชาศัพท์ว่า พระยอด). (ปาก) ว. ที่สุด เช่น ยอดเยี่ยม ยอดรัก.